Stopień dysocjacji – stosunek liczby moli cząsteczek danego związku chemicznego, które uległy rozpadowi na jony (C) do łącznej liczby moli cząsteczek tego związku, znajdującego się w roztworze, fazie gazowej lub stopie, w którym zaszło zjawisko dysocjacji elektrolitycznej (C₀):

${\displaystyle \alpha ={\frac {C}{C_{0}}}.}$

Zależy on od:

• struktury związku, dla którego ten stopień jest ustalany,
• rodzaju rozpuszczalnika,
• obecności w roztworze innych związków zdolnych do dysocjacji,
• stężenia roztworu (na ogół wzrasta w miarę rozcieńczania roztworu),
• temperatury (na ogół nieco wzrasta wraz ze wzrostem temperatury).

Dla słabych elektrolitów binarnych znając stężenie i stopień dysocjacji można obliczyć przybliżoną wartość stałej dysocjacji korzystając z prawa rozcieńczeń Ostwalda^[1][2]:

${\displaystyle K={\frac {\alpha ^{2}C}{1-\alpha }},}$

gdzie:

• ${\displaystyle \alpha }$ – stopień dysocjacji,
• ${\displaystyle C}$ – stężenie elektrolitu.

Dla bardzo słabych elektrolitów (α « 1) wzór można uprościć do postaci^[2]:

${\displaystyle K=\alpha ^{2}C.}$

Zobacz też

• moc kwasu

Przypisy