Stopa mennicza konwencyjna – stopa mennicza wprowadzona w Austrii w 1754 r., według której z jednej grzywny kolońskiej czystego srebra bito 10 talarów lub 20 guldenów[1].

Stopa ta została zaakceptowana przez Bawarię, Wirtembergię, Frankonię i Saksonię, a w 1766 r. także przez I Rzeczpospolitą[1].

Literatura

  • Mikołajczyk A. Leksykon numizmatyczny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Łódź, 1994

Przypisy

  1. 1 2 Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, 1994, s. 280.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.