Stiepan Kraszeninnikow (ros. Степан Петрович Крашенинников) (ur. 31 października?/11 listopada 1711 w Moskwie, zm. 25 lutego?/8 marca 1755 w Petersburgu[1]) – rosyjski podróżnik, geograf, botanik i etnograf, badacz Syberii i Kamczatki.
Chociaż był synem zwykłego żołnierza, dzięki zdolnościom i uporowi udało mu się ukończyć dobre szkoły w Moskwie. Posiadł m.in. znajomość greki i łaciny. W 1732 r. w grupie 12 wyróżniających się uczniów został skierowany do Gimnazjum Akademickiego przy petersburskiej Akademii Nauk. Tu znów wyróżnił się wiedzą i zaangażowaniem, dzięki czemu włączono go do składu tzw. Wielkiej Ekspedycji Północnej, która wyruszyła z Petersburga wiosną 1733 r. Jej członkowie dotarli do Irkucka na wiosnę 1735 r., po drodze zbierając dane na temat geografii i przyrody obszarów Syberii, zamieszkujących je ludów i historii. W 1736 r. na własną prośbę został wysłany na Kamczatkę, a akademicy pozostali w Irkucku, prowadząc badania tego rejonu Syberii. Na półwyspie przebywał przez 4 lata. W tym czasie zebrał bezcenne informacje o jego geografii, przyrodzie i zamieszkujących ludach, w tym o ich językach.
W lutym 1743 r. wrócił do Petersburga, gdzie został zatrudniony w ogrodzie botanicznym tamtejszej Akademii Nauk. Został adiunktem historii naturalnej i botaniki Petersburskiej Akademii Nauk (1745 r.), a od 1747 r. faktycznie kierował ogrodem. 11 kwietnia 1750 r. został wybrany profesorem katedry historii naturalnej i botaniki, będąc pierwszym rosyjskim akademikiem w tej dziedzinie nauk. W następnych latach opracowywał swoje materiały z Syberii i Kamczatki. Jednocześnie w latach 1749–1752 badał florę guberni petersburskiej. W 1752 r. odbył swoją ostatnią podróż w rejon jeziora Ładoga i Nowogrodu z zamiarem opracowania flory Ingrii.
Zmarł młodo, nie doczekawszy się druku dzieła swego życia. Opisanije ziemli Kamczatki (1755), tłumaczone następnie i wielokrotnie wydawane w całej Europie, stanowiło przez długi okres jedyne źródło wiedzy o tym półwyspie. S. Berg w historii rosyjskich odkryć geograficznych napisał o Kraszeninnikowie, że „Wraz z Łomonosowem był ozdobą Akademii”[2].
Kraszeninnikow został pochowany na cmentarzu petersburskiej Cerkwi Błagowieszczeńskiej na Wyspie Wasiliewskiej. W 1988 r. jego prochy przeniesiono ze zlikwidowanego jeszcze w XVIII w. cmentarza błagowieszczeńskiego na Cmentarz Łazariewski.
Przypisy
- ↑ Степан Крашенинников. peoples.ru. [dostęp 2015-06-14]. (ros.).
- ↑ Pm: Badacz Kamczatki, w: „Poznaj świat” R. XII, nr 3 (136), marzec 1964.
Linki zewnętrzne
- Życiorys. beringisland.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-03)]. (ros.).
- ISNI: 0000000118505304
- VIAF: 84242347
- LCCN: n86843357
- GND: 12493076X
- BnF: 16830876f
- SUDOC: 165448172
- NKC: js20051128022
- BNE: XX1675106
- NTA: 070621160
- CiNii: DA00596589
- Open Library: OL369656A
- PLWABN: 9810530000205606
- NUKAT: n2004023428
- J9U: 987007264179705171
- PTBNP: 1351357
- LNB: 000138503
- LIH: LNB:oGr;=B4
- WorldCat: lccn-n86843357