Stefano Erardi
Data i miejsce urodzenia

1630
Valletta, Malta

Data i miejsce śmierci

1716
Malta

Narodowość

maltańska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

manieryzm lub barok

Stefano Erardi (ur. 1630, zm. 1716) – maltański malarz, którego prace można spotkać w wielu maltańskich kościołach. Jego styl określany jest jako późny manierystyczny lub barokowy.

Biografia

„Pokłon Trzech Króli” (1667), kaplica języka Niemiec, katedra św. Jana, Valletta

Stefano Erardi urodził się w Valletcie w 1630; był synem Sebastiano Erardiego i Paulicy Xerri. Jego młodszy brat Pietro był również artystą. Erardi poślubił Caterinę Buttigieg, ich syn Alessio Erardi także został malarzem[1].

Jego prace mogą być klasyfikowane jako przykłady późnego manieryzmu lub wczesnego baroku. Manieryzm był już niemodny w czasie życia Erardiego, lecz artysta zaznajomił się z tym stylem studiując malarstwo w maltańskich kościołach i prywatnych kolekcjach[1]. Erardi mógł również być pod wpływem prac barokowych artystów, takich jak Caravaggio[2], Domenichino oraz Guido Reni[3].

Styl Erardiego był preferowany przez władze cywilne, jak również kościelne, stąd wiele jego prac można znaleźć w kościołach oraz prywatnych kolekcjach na Malcie. Erardi miał także powiązania zawodowe z Sycylią, Neapolem i Rzymem, stworzone przez Zakon św. Jana oraz kościół[1].

Prace

„Chrystus i Samarytanka” (data nieznana), Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych w Valletcie

Prace, wykonane przez Erardiego znaleźć można w budynkach wielu kościołów na Malcie oraz Gozo. Kilka wybitnych obrazów jest jemu przypisywanych, są to m.in. „Pokłon Trzech Króli” (1667) w kaplicy języka Niemiec w katedrze św. Jana w Valletcie, „Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus” w katedrze w Mdinie, oraz „Św. Zyta i św. Jakub” i „Św. Barbara” w katedrze na Gozo. Kilka kościołów w Valletcie posiada obrazy Erardiego, są to kościół św. Pawła Rozbitka, kościół Jezuitów, oraz kościoły Our Lady of Pilar, Matki Bożej, św. Mikołaja i św. Rocha[1].

Inne prace tego malarza znajdują się w kościołach parafialnych w Birgu, Birkirkarze, Bormli[3], Kirkop, Moście, Msidzie, Naxxar, Qormi, Qrendi, Safi, Sannat, Victorii (Gozo) oraz Żurrieq, jak też w sanktuarium Matki Bożej w Mellieħa i licznych innych kościołach i kaplicach[1][4].

Muzeum Wignacourta w Rabacie, Narodowym Muzeum Sztuk Pięknych[5] oraz w Inquisitor's Palace w Birgu także są w posiadaniu prac tego artysty[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Michael J. Schiavone: Dictionary of Maltese Biographies Vol. 1 A–F. Pietà: Pubblikazzjonijiet Indipendenza, 2009, s. 756–757. ISBN 978-99932-91-32-9. (ang.).
  2. ↑ Malta Country Study Guide: Volume 1 Strategic Information and Developments. Washington, D.C.: International Business Publications, 2012, s. 37. ISBN 978-1-4387-7497-8. (ang.).
  3. 1 2 Lisa Xuereb: ReCoop Restoration sources Cospicua Parish church painting to Stefano Erardi. [w:] The Malta Independent [on-line]. 2011-10-30. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-21)]. (ang.).
  4. ↑ Joe Abela: Il-knisja ta' San Klement ~ Żejtun ~. Kappelli Maltin. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-20)]. (malt.).
  5. ↑ M. Camilleri: Conservation: ‘Christ and the Samaritan Woman’ by Maltese artist Stefano Erardi (1630-1716) just back from conservation. MUŻA, 2018-01-14. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.