Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[infobox 2] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
|
Stefan Pettersson (ur. 22 marca 1963 w Västerås) – szwedzki piłkarz grający na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Pettersson urodził się w mieście Västerås. Tam też rozpoczął karierę piłkarską w klubie IFK Västerås. W 1980 roku zaczął występować w barwach tego zespołu w Division 2 Norra. W IFK Västerås grał do końca 1981 roku, a na początku 1982 został zawodnikiem IFK Norrköping. W jego barwach zadebiutował w pierwszej lidze szwedzkiej. Na koniec sezonu spadł z Norrköping z ligi i przez rok znów występował w drugiej lidze. Rok 1984 rozpoczął w barwach Norrköping w Allsvenskan, ale w jego połowie odszedł do najbardziej utytułowanego klubu w kraju, IFK Göteborg. Już w swoim pierwszym sezonie spędzonym w tym klubie wywalczył mistrzostwo Szwecji, ale dopiero w 1985 roku miał pewne miejsce w wyjściowej jedenastce IFK. W 1987 roku ponownie został mistrzem ligi, a także wystąpił w finale Pucharu UEFA z Dundee United. W pierwszym spotkaniu w Göteborgu Stefan strzelił jedynego gola w 38. minucie, a w rewanżu w Dundee padł remis 1:1 i to Szwedzi zdobyli puchar. W IFK Pettersson grał do lata 1988 roku.
W 1988 roku Pettersson odszedł do holenderskiego Ajaksu Amsterdam, prowadzonego wówczas przez Niemca Kurta Lindera. W ataku Ajaksu Szwed zaczął wraz z Dennisem Bergkampem. Swój pierwszy sukces na holenderskich boiskach osiągnął w sezonie 1989/1990, gdy został z Ajaksem mistrzem Holandii. W sezonie 1991/1992 ponownie wystąpił w finale Pucharu UEFA, tym razem z włoskim AC Torino. W pierwszym meczu w Turynie padł remis 2:2, a Stefan strzelił jedną z bramek. Natomiast w rewanżu żadna z drużyn nie zdobyła gola i Pettersson po raz drugi w karierze sięgnął po europejski puchar. W 1993 roku zdobył Puchar Holandii, a po odejściu Bergkampa rywalizował o miejsce w składzie z Markiem Overmarsem i Jarim Litmanenem. W 1994 roku po raz ostatni został mistrzem Holandii i po sezonie odszedł z Ajaksu, dla którego strzelił 77 goli w 151 meczach.
Latem 1994 Pettersson wrócił do IFK Göteborg. Jeszcze w tym samym roku wywalczył tytuł mistrza Szwecji, a zarówno w 1995, jak i 1996 powtórzył to osiągnięcie. W 1997 roku został wybrany Piłkarzem Roku w Allsvenskan. W 1998 roku rozegrał swój ostatni sezon w karierze. Łącznie dla IFK rozegrał 162 mecze i zdobył w nich 59 bramek.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1980 | IFK Västerås | Szwecja | Division 2 Norra | 15 | 1 |
1981 | IFK Västerås | Szwecja | Division 2 Norra | 16 | 3 |
1982 | IFK Norrköping | Szwecja | Allsvenskan | 22 | 4 |
1983 | IFK Norrköping | Szwecja | Division 2 Norra | 21 | 18 |
1984 | IFK Norrköping | Szwecja | Allsvenskan | 3 | 2 |
1984 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 9 | 0 |
1985 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 26 | 10 |
1986 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 13 | 3 |
1987 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 22 | 11 |
1988 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 8 | 7 |
1988/89 | AFC Ajax | Holandia | Eredivisie | 25 | 13 |
1989/90 | AFC Ajax | Holandia | Eredivisie | 18 | 6 |
1990/91 | AFC Ajax | Holandia | Eredivisie | 19 | 13 |
1991/92 | AFC Ajax | Holandia | Eredivisie | 30 | 15 |
1992/93 | AFC Ajax | Holandia | Eredivisie | 27 | 19 |
1993/94 | AFC Ajax | Holandia | Eredivisie | 32 | 11 |
1994 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 14 | 5 |
1995 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 20 | 4 |
1996 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 13 | 6 |
1997 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 25 | 10 |
1998 | IFK Göteborg | Szwecja | Allsvenskan | 12 | 3 |
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Szwecji Pettersson zadebiutował w 1983 roku. W 1990 roku został powołany przez selekcjonera Olego Nordina do kadry na Mistrzostwa Świata we Włoszech. Tam Stefan wystąpił we wszystkich trzech przegranych po 1:2 meczach: z Brazylią, ze Szkocją i z Kostaryką. W 1993 roku po raz ostatni wystąpił w reprezentacji. Łącznie rozegrał w niej 31 meczów i strzelił 4 gole.