Stefan Misiaszek
Data i miejsce urodzenia

10 października 1904
Dąbrowa Górnicza

Data i miejsce śmierci

18 lipca 1988
Warszawa

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980)

Partia

KPP, PPR, PZPR

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Medal im. Ludwika Waryńskiego
Nagrobek Stefana Misiaszka

Stefan Misiaszek (ur. 10 października 1904 w Dąbrowie Górniczej, zm. 18 lipca 1988 w Warszawie) – działacz społeczny i polityczny okresu II RP i PRL, poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

Od 1924 należał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, a od 1927 do Komunistycznej Partii Polski; działał na terenie Śląska i Zagłębia. W sanacyjnych więzieniach spędził łącznie 6 lat, w tym kilka w jednej celi z Władysławem Gomułką. Pracował m.in. jako ślusarz.

Aresztowany przez Niemców we wrześniu 1939, przebywał w obozach koncentracyjnych Buchenwald i Ravensbrück do zakończenia II wojny światowej. W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, był I sekretarzem Komitetu Miejskiego w Katowicach, a po powstaniu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Katowicach. Następnie był I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bydgoszczy (1949–1951) i Poznaniu (1951–1952). W latach 1952–1958 pełnił funkcję zastępcy kierownika Wydziału Organizacyjnego Komitetu Centralnego PZPR, a od 1958 do 1968 kierownika Biura Spraw Kadrowych KC PZPR. Członkiem KC był od marca 1954 do lipca 1981. W latach 1971–1980 przewodniczący Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej PZPR.

Był posłem na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980) z okręgu Bytom. Przez kilka kadencji zasiadał w Radzie Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Mieszkał w Warszawie. Był żonaty z Marią Marzec-Misiaszek (1914–2002). Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera A4-tuje-9)[1].

Odznaczenia (lista niepełna)

Przypisy

  1. ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
  2. ↑ Lista odznaczonych w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 201 z 22 lipca 1972.
  3. ↑ Lista odznaczonych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.
  4. ↑ „Życie Partii”, styczeń–marzec 1987, s. 55.
  5. ↑ Serdeczne życzenia dla Towarzysza Edwarda Gierka, „Trybuna Robotnicza”, nr 4, 6 stycznia 1972, s. 2.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.