Jaskółcze
Schweldowitz, Świelowiec
Ilustracja
Widok od zachodu
Położenie
Państwo

 Polska

Morfometria
Powierzchnia

125 ha

Hydrologia
Rzeki zasilające

Prądnia

Rzeki wypływające

Prądnia

Rodzaj jeziora

staw rybny

Położenie na mapie gminy Milicz
Mapa konturowa gminy Milicz, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jaskółcze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jaskółcze”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jaskółcze”
Położenie na mapie powiatu milickiego
Mapa konturowa powiatu milickiego, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jaskółcze”
Ziemia51°31′40″N 17°21′16″E/51,527778 17,354444
Mapka jeziora
Mapa stawów

Jaskółcze (także: Świelowiec) – zespół pięciu stawów rybnych zlokalizowany w rezerwacie przyrody Stawy Milickie (kompleks Stawno), na wschód od wsi Ruda Milicka (gmina Milicz)[1].

Zespół stawów o łącznej powierzchni około 125 ha posiada rodowód średniowieczny. Staw ten (o nazwie Schweldowitz) rozciągał się w tych czasach na powierzchni około 300 ha, zajmując całość terenów pomiędzy Grabownicą a Rudą Milicką. Z początkiem XIX wieku podzielono go na dwa akweny: Górny i Dolny. Do dziś pozostał jedynie staw Jaskółczy Dolny, podzielony w latach 60. XX wieku na pięć mniejszych zbiorników, z których największy jest Staw Jaskółczy I o powierzchni 28 ha[2][3]. Awifaunę stawów reprezentują m.in.: czapla biała, kormorany i gęsi gęgawy[4]. Poziom wody w akwenach reguluje drewniany jaz w Rudzie Milickiej – zabytek techniki, posiadający najwyższą całkowitą wysokość piętrzenia spośród wszystkich drewnianych jazów w dolinie Baryczy (4,7 m)[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Park Krajobrazowy Dolina Baryczy, mapa turystyczna, Daunpol, Warszawa, 2013, ISBN 978-83-7475-875-8
  2. ↑ DZPK. [dostęp 2014-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-28)].
  3. ↑ Ekoturystyka. [dostęp 2014-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-28)].
  4. ↑ Aktywni Barycz. [dostęp 2014-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-28)].
  5. ↑ tablica informacyjna in situ
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.