Staw w Ogrodzie Krasińskich
Ilustracja
Widok na staw i Pałac Krasińskich z zachodniego brzegu
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Warszawa

Wysokość lustra

106,5 m n.p.m.

Wyspy

jedna

Morfometria
Powierzchnia

0,1443 ha

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw w Ogrodzie Krasińskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw w Ogrodzie Krasińskich”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw w Ogrodzie Krasińskich”
Ziemia52°14′53″N 21°00′05″E/52,248056 21,001389

Staw w Ogrodzie Krasińskich[1][2][3] – staw w Warszawie na terenie Ogrodu Krasińskich.

Położenie i charakterystyka

Staw leży po lewej stronie Wisły, w stołecznej dzielnicy Śródmieście, na obszarze MSI Muranów, na terenie Ogrodu Krasińskich[4]. Położony jest na obszarze bezpośredniej zlewni Wisły[3].

Zgodnie z ustaleniami w ramach „Programu Ochrony Środowiska dla m. st. Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.” staw położony jest na wysoczyźnie, a jego powierzchnia wynosi 0,1443 ha[1]. Zasilany jest okresowo poprzez sieć wodociągową, a odpływ odbywa się poprzez kanalizację[1]. Według numerycznego modelu terenu udostępnionego przez Geoportal lustro wody znajduje się na wysokości 106,5 m n.p.m.[4]

Staw jest zbiornikiem powstałym w sposób sztuczny. Wybudowano go w latach 1891–1895. Zaprojektowany został przez ówczesnego starszego ogrodnika miejskiego Franciszka Szaniora jako element przekształcenia wcześniejszych założeń Ogrodu Krasińskich w park krajobrazowy[5]. Na akwenie zlokalizowano wyspę. Woda z miejskich wodociągów doprowadzana jest poprzez krótki strumień spływający z pagórka widokowego przez głazowisko z kaskadą[5]. Podobnie jak inne elementy ogrodu, staw nawiązuje do polskich krajobrazów i symboli narodowych. W projekcie Szaniora staw symbolizował Morze Bałtyckie, uchodzący do niego strumień – Wisłę, a głazowisko z kaskadą było reminiscencją gór[5]. Akwen wraz z dopływem był poddany pracom konserwatorskim i modernizacji, podobnie jak cały ogród, w latach 2012–2014[6].

Na zbiorniku wodnym posadowiona jest rzeźba autorstwa Leona Machowskiego przedstawiająca rybaków[7].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 3 Rada m.st. Warszawy: Załącznik tekstowy i tabelaryczny do Programu ochrony Środowiska dla miasta stołecznego Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.. bip.warszawa.pl, 21 października 2010. [dostęp 2020-08-02]. (pol.).
  2. ↑ Biuro Naczelnego Architekta Miasta. Miejska Pracownia Planowania Przestrzennego i Strategii Rozwoju, Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy, Warszawa 2006, s. 35 [dostęp 2020-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  3. 1 2 Łukasz Szkudlarek, Analiza powierzchniowa zlewni. Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego, ze szczególnym uwzględnieniem systemów melioracyjnych na obszarze m.st. Warszawy wraz z zaleceniami do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy i planów miejscowych [online], 2015, s. 101 [dostęp 2020-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-22].
  4. 1 2 Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2020-08-02].
  5. 1 2 3 Beata Fortuna-Antoszkiewicz i inni, Problemy rewaloryzacji i ochrony parków historycznych w centrum miasta na przykładzie Ogrodu Krasińskich w Warszawie, „Czasopismo techniczne. Architektura” (6-A/2012), Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, 2012, s. 145–166, ISSN 1897-6271.
  6. ↑ Zielona Warszawa, Ogród Krasińskich [online] [dostęp 2020-08-03].
  7. ↑ Odkrywamy Muranów. Nieznane i zapomniane miejsca. Zagadkowy budynek Stawki 1A..., „Echo Muranowa” (4, VIII/IX. 2013), 2013 [dostęp 2020-08-03].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.