Staw
Ilustracja
Widok na jezioro Staw z Gawrych Rudy
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowości nadbrzeżne

Płociczno-Tartak, Gawrych Ruda

Region

Równina Augustowska

Wysokość lustra

135,3[1] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

20,75 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1,37 km[1]
0,25 km[1]

Głębokość
• maksymalna


14,2 m

Położenie na mapie gminy wiejskiej Suwałki
Mapa konturowa gminy wiejskiej Suwałki, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw”
Położenie na mapie powiatu suwalskiego
Mapa konturowa powiatu suwalskiego, na dole po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw”
Ziemia54°01′21″N 22°59′21″E/54,022500 22,989167

Staw[2][3] – jezioro w gminie Suwałki, położone na zachód od jeziora Wigry, z którym łączy się około 200-metrową strugą. Na jego zachodnim brzegu położona jest wieś Płociczno-Tartak, zaś na wschodnim zabudowania należące do wsi Gawrych Ruda[4].

Powierzchnia jeziora wynosi 20,75 ha, a maksymalna głębokość 14,2 m[1]. Dzięki podziemnym źródłom zapewniającym wysoką przejrzystość wody jest uznawane za doskonałe miejsce do nurkowania.

Zatoka znajdująca się w południowym krańcu jeziora ma głębokość maksymalną 4 m. Dno jeziora w tej części porośnięte jest prawie całkowicie, a w jego wodach występują m.in. szczupaki, płocie, okonie, węgorze, raki; spotykane są tu także bobry.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Staw Płociczno. [w:] Jezioro.com.pl [on-line]. [dostęp 2018-09-20].
  2. ↑ Staw. Elektroniczny słownik hydronimów Polski. [dostęp 2018-09-20].
  3. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 326, ISBN 83-239-9607-5.
  4. ↑ Wigierski Park Narodowy i okolice. Mapa turystyczna 1:50.000. Białystok: Okręgowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne w Białymstoku, 1994.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.