Starzyna
Старына
Старина
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

mostowski

Sielsowiet

Piaski

Populacja (2009)
 liczba ludności


69[1]

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Starzyna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Starzyna”
Ziemia53°20′55″N 24°28′37″E/53,348611 24,476944

Starzyna[2] (biał. Старына; ros. Старина) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie mostowskim, w sielsowiecie Piaski.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Starzyna, położony na linii kolejowej Mosty – Wołkowysk.

Historia

Dawniej w województwie trockim Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej. W latach 1921–1939 wieś leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Wołpa[3][4][5].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 225 osób, 236 było wyznania rzymskokatolickiego, 101 prawosławnego. Jednocześnie 236 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 101 białoruską. Było tu 40 budynków mieszkalnych[4].

Miejscowość należała do parafii prawosławnej i rzymskokatolickiej w Wołpie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Skidlu, okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Wołpie[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego[7]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[8]. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.

Od 1991 wchodzi w skład Białorusi.

Przypisy

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Protokół 66. posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej. KSNG. [dostęp 2019-12-11]. (pol.).
  3. Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2019-12-11]. (pol.).
  4. 1 2 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 42.
  5. Mapa Administracyjna Rzeczypospolitej Polskiej 1:300 000, Województwo Białostockie, GUS, Warszawa 1937
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1614.
  7. Карманный атлас СССР. 11-е изд. – Ленинград: ГУГК при СНК СССР, 1940, karta 39
  8. Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-08].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.