Stary Laskowiec
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

zambrowski

Gmina

Zambrów

Liczba ludności (2011)

133[1][2]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

18-300[3]

Tablice rejestracyjne

BZA

SIMC

0411252[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Zambrów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Zambrów, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Stary Laskowiec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Stary Laskowiec”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Stary Laskowiec”
Położenie na mapie powiatu zambrowskiego
Mapa konturowa powiatu zambrowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stary Laskowiec”
Ziemia52°57′07″N 22°17′33″E/52,951944 22,292500[5]

Stary Laskowiec – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie zambrowskim, w gminie Zambrów[4][6].

Przez Laskowiec Stary przepływa rzeka Jabłonka.

Historia

W 1422 roku książę mazowiecki nadał 10 włók ziemi zwanych Laskowo Świętosławowi z Sieszput. Wieś rozrastała się w dużym tempie tak, że w XVI wieku znane były trzy miejscowości powstałe z rozwoju wsi: Liaskowa Jabłoń, Liaskowo Sierzputi i Faski Rykacze obecny Nowy Laskowiec. Laskowiec w XVII wieku scalił się ponownie w wyniku zniszczeń wojennych. Wtedy to powstające kolonie wsi zostały zrównane z ziemią, a osadnicy powrócili do dawnych ziem Laskowca.

Właścicielami Laskowca był słynny ród Laskowskich herbu Dąbrowa, a właśnie z Laskowca pochodził Stanisław Laskowski, który doczekał się posady rezydenta u boku interrexa po śmierci Władysława IV. W późniejszym czasie król mianował go rezydentem u boku królowej, a następnie kasztelanem podlaskim.

Ostatecznie majątek Laskowca został rozparcelowany na przełomie XIX i XX wieku. Dwór kupił Niemiec Werner, a później sprzedał go przodkom dzisiejszych mieszkańców kolonii Nowego Laskowca.

W latach 1921–1939 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Długobórz.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 159 osób w 24 budynkach mieszkalnych[7]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Zambrowie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Zambrowie i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Zambrowie[8].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. Od 22 lipca 1941 roku wieś została włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[9]. Po wojnie ponownie znalazła się w granicach Polski.

Do 1954 roku miejscowość należała do gminy Długobórz. Z dniem 18 sierpnia 1945 roku została wyłączona z woj. warszawskiego i przyłączona z powrotem do woj. białostockiego[10]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Przypisy

  1. ↑ Wieś Stary Laskowiec w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-03-08], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1203 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129894
  6. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 50.
  8. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 869.
  9. ↑ Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-16].
  10. ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 167

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.