| gmina | |||||
 Plac | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | |||||
| Powiat | |||||
| Kraina | |||||
| Starosta |
Rudolf Hrnčíř (2012) | ||||
| Powierzchnia |
33,67 km² | ||||
| Populacja (2012) • liczba ludności |
| ||||
| Kod pocztowy |
742 31 | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| Liczba obrębów ewidencyjnych |
10 | ||||
| Liczba części gminy |
9 | ||||
| Liczba gmin katastralnych |
9 | ||||
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego  | |||||
Położenie na mapie Czech  | |||||
 49°35′N 17°58′E/49,576111 17,965556 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Stary Jiczyn[2] (czes. Starý Jičín, niem. Alttitschein[3]) – gmina w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Nowy Jiczyn, około 5 km na południowy zachód od Nowego Jiczyna. Według danych z dnia 1 stycznia 2012 liczyła 2659 mieszkańców[1].
Historia
Już w I tysiącleciu p.n.e. na terenie dzisiejszego Starego Jiczyna istniał gród kultury łużyckiej, później przejęty przez Celtów. Początki średniowiecznej osady związane są z postacią rycerza Arnolda z Hückeswagen, który uzyskał okoliczną ziemię w lenno od króla czeskiego Przemysła Ottokara I, za służbę dyplomatyczną w Anglii. W czeskich dokumentach występował jako świadek w latach 1234-1237. Arnold w swym majątku na wzgórzu zwanym dziś Starojiczyńskim Kopcem założył potężny zamek Gyczyn. Miał on strzec szlaku handlowego łączącego Adriatyk i Bałtyk (szlak bursztynowy) jak również chronić granicę Królestwa Czech od strony Polski i Węgier. Po Arnoldzie podległe mu dobra objął jego syn, Franko, który pomiędzy 1252 a 1258 sprzedał je biskupowi ołomunieckiemu Brunowi ze Schauenburku. Franko uzyskał od niego z powrotem w lenno część dawnych dóbr, a swą siedzibę przeniósł do Hukwald. Tymczasem nazwa zamku Gyczyn i powstałego pod nim podgrodzia przekształciła się w Jiczyn, a od 1397 w Stary Jiczyn, dla odróżnienia od Nowego Jiczyna. Feudalne państwo podległe zamkowi było wówczas własnością rodu Krawarskich z Krawarz, a od 1500 roku Żerotinów. W 1497 osada uzyskała prawa miejskie. Podczas wojny trzydziestoletniej, w 1626 zamek został zdobyty przez Duńczyków. W XVIII wieku zamek opustoszał, natomiast miasto utraciło prawa miejskie.
Według austriackiego spisu ludności z 1900 roku Stary Jiczyn miał 657 mieszkańców, z czego zdecydowana większość była czeskojęzycznymi katolikami[3].
Atrakcje turystyczne
- Zamek Starý Jičín, ruiny
- Kościół św. Wacława
- Pręgierz
- Rzeźba Jana Nepomucena na rynku
- Rzeźby św. Floriana i św. Wendelina
- Fontanna na rynku (rynek i fontanna zostały odnowione w latach 1998-2001)
- Elektrownia słoneczna w Starojickiej Lhocie o mocy 1,1 MW.[4]
Części gminy
- Starý Jičín
- Dub
- Heřmanice
- Janovice
- Jičina
- Palačov
- Petřkovice
- Starojická Lhota
- Vlčnov
Komunikacja
Stary Jiczyn nie ma połączenia kolejowego, posiada natomiast połączenia autobusowe z Nowym Jiczynem, Valašskim Meziříčím, istnieje również linia łącząca Nowy Jiczyn z Ołomuńcem[5].
Galeria
Zamek Starý Jičín 1
Zamek Starý Jičín 2
Zamek Starý Jičín 3
Kierunkowskaz na szlaku turystycznym
Przypisy
- 1 2 Počty obyvatel v obcích k 1. 1. 2012. www.mvcr.cz. [dostęp 2012-02-16]. (cz.).
- ↑ Uchwała KSNG nr 5/2012 z dnia 30 maja 2012 r. Publikacja w formacie PDF
- 1 2 Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, X. Mähren. Wien: 1906.
- ↑ Czech Coal zprovoznil na severu Moravy velkou solární elektrárnu (cz.)
- ↑ www.stary-jicin.cz/turista/doprava/. stary-jicin.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-10)].(cz.)
Bibliografia
- Piotr Nowicki: Beskid Śląsko-Morawski. Warszawa: PTTK "Kraj", 1997, s. 149-150. ISBN 83-7005-387-4.
Linki zewnętrzne
- Zamek Starý Jičína – oficjalna strona. [dostęp 2010-12-10]. (cz.).