Starorobociański Potok
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

Tatry

Potok 5 rzędu
Źródło
Wysokość

1395 m n.p.m.[1]

Współrzędne

49°12′49″N 19°49′21″E/49,213611 19,822500

Ujście
Recypient Chochołowski Potok
Wysokość

ok. 1040 m n.p.m.

Współrzędne

49°14′36″N 19°48′38″E/49,243333 19,810556

Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Starorobociański Potok – potok, dopływ Chochołowskiego Potoku spływający przez Dolinę Starorobociańską w Tatrach Zachodnich[2]. Jego źródła znajdują się w morenowym wywierzysku położonym na wysokości ok. 1410 m n.p.m., powyżej Starorobociańskiej Równi. Ma ono wydajność kilkunastu l/s. Powyżej tego wywierzyska, w górnych partiach Doliny Starorobociańskiej ze skalnych, szczelinowych źródeł wypływają drobne cieki, gubią jednak wodę w usypanych przez siebie stożkach napływowych. Takie cieki powstają m.in. w Żlebie pod Pyszną, Żlebie na Przełęcz i poniżej Dudowych Turni (zasilane wodami z Dudowych Stawków)[3]. Poniżej wywierzyska na wysokości 1410 m Starorobociański Potok zasilany jest przez cieki spływające żlebami z zachodnich stoków Ornaku (z Pośredniego Żlebu, Banistego Żlebu i żlebu Piekło) oraz żlebami ze wschodnich stoków północnej grani Kończystego Wierchu (Szyja, Dwojakowy Żleb, Wydarty Żleb, Mokry Żleb). Największym dopływem jest Iwaniacki Potok spływający Doliną Iwaniacką[4].

W korycie Starorobociańskiego Potoku występują liczne progi skalne, a jego spadek w niektórych miejscach przekracza 50%. W niektórych miejscach potok gubi wodę w piargach. Dopływy ze żlebów wypływają ze źródeł szczelinowych i mają spadek do 50%. W ich korytach występują liczne progi skalne i załamania. Bogatsze w wodę są dopływy lewostronne z północnej grani Kończystego Wierchu. Prawostronne dopływy z Ornaku powstają w źródłach rumoszowych lub skalnych o charakterze wędrującym. Przy polanie Iwanówka i poniżej Starorobociański Potok zasilany jest przez liczne wypływy morenowe. W dolnym biegu potoku w lesie znajduje się kilka starorzeczy, świadczących o tym, że potok często zmieniał swój bieg[3].

Powierzchnia zlewni wynosi 8,788 km², długość potoku 3,92 km, a średni spadek 10,6%. Koryto na całej długości wyżłobione zostało w materiale naniesionym przez potok. Szerokość koryta nie przekracza kilku m, a średni przepływ u ujścia wynosi około 150 l/sek w okresie letnim[3].

Jest jednym z głównych dopływów Chochołowskiego Potoku. Uchodzi do niego na wysokości ok. 1040 m n.p.m., ok. 250 m powyżej Wyżniej Bramy Chochołowskiej[4].

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny żółty z Doliny Chochołowskiej. Początkowo biegnie razem z czarnym, na Iwanówce oddziela się od niego i prowadzi przez Iwaniacką Przełęcz do schroniska na Hali Ornak. Czas przejścia: 2:20 h, z powrotem 2:25 h
szlak turystyczny czarny z Doliny Chochołowskiej, zaczynający się przy leśniczówce i prowadzący wzdłuż całego potoku przez Starorobociańską Polanę i Starorobociańską Rówień aż do Siwej Przełęczy. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 2 h[5].

Przypisy

  1. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2022-04-02].
  2. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. 1 2 3 Krystyna Wit-Jóźwik, Hydrografia Tatr Zachodnich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Zachodnie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960.
  4. 1 2 Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
  5. ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.