Stare Resko
osada
Ilustracja
Dwór
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

świdwiński

Gmina

Połczyn-Zdrój

Liczba ludności (2006)

100

Strefa numeracyjna

094

Kod pocztowy

78-320[1]

Tablice rejestracyjne

ZSD

SIMC

0309861

Położenie na mapie gminy Połczyn-Zdrój
Mapa konturowa gminy Połczyn-Zdrój, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Stare Resko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stare Resko”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stare Resko”
Położenie na mapie powiatu świdwińskiego
Mapa konturowa powiatu świdwińskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Stare Resko”
Ziemia53°40′44″N 15°58′30″E/53,678889 15,975000[2]

Stare Resko (niem. Ritzig) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Połczyn-Zdrój, nad jeziorem Resko Górne. Osada leży na Pojezierzu Drawskim.

Historia

Była to średniowieczna posiadłość rodu von Wedel. Stanowiła część uposażenia zakonu kartuzów ze Świdwina. Po sekularyzacji zakonu w 1602 r. weszła w skład domeny państwowej w Świdwinie. Następnie posiadłość kupiła rodzina von Wachholz[3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.

Zabytki

  • Zespół dworski, obejmujący dwór z XIX w., park i budynki gospodarcze
  • Kościół św. Alojzego Gonzagi z XVIII w.
  • Cmentarz przykościelny

Bibliografia

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1213 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129318
  3. ↑ Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, str. 100, ISBN 83-7263-900-0
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.