Stare Ludzicko
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

świdwiński

Gmina

Rąbino

Liczba ludności (2006)

260

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-331[1]

Tablice rejestracyjne

ZSD

SIMC

0310539

Położenie na mapie gminy Rąbino
Mapa konturowa gminy Rąbino, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Stare Ludzicko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stare Ludzicko”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stare Ludzicko”
Położenie na mapie powiatu świdwińskiego
Mapa konturowa powiatu świdwińskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stare Ludzicko”
Ziemia53°48′51″N 16°01′56″E/53,814167 16,032222[2]

Stare Ludzicko (do 1945 r. niem. Lutzig) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Rąbino.

Stare Ludzicko to dawna wieś szlachecka z pocz. XVII w. Należała wówczas do dwóch właścicieli: rodu Manteuffel i rodu Glasenapp. Każda z rodzin posiadała 8 włók ziemi. Na przełomie wieków XVII i XVIII dobra należały do czterech rodzin: von Krockow, von Brocke, von Wachholz i von Manteuffel. W 1749 r. figuruje już tylko jeden właściciel Otto von Zastrow. W rękach tej rodziny dobra pozostawały do początku XIX w. Po tym okresie majątek zmieniał siedmiokrotnie właścicieli. W 1820 r. dobra zostały nabyte przez mieszczanina Alberta Baueka. W 1836 r. nowym właścicielem został deputowany powiatu Karl Bruns. Jego spadkobiercy władali majątkiem do końca II wojny światowej[3].

W latach 1975–1998 wieś należała do woj. koszalińskiego.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1212 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129128
  3. ↑ Andrzej Świrko: Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty. POT, 2005, s. 99. ISBN 83-7263-900-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.