Stara Kiszewa
wieś
Ilustracja
ul. Tysiąclecia
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kościerski

Gmina

Stara Kiszewa

Wysokość

117,5 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

1720[1]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-430[2]

Tablice rejestracyjne

GKS

SIMC

0173120

Położenie na mapie gminy Stara Kiszewa
Mapa konturowa gminy Stara Kiszewa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stara Kiszewa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Stara Kiszewa”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stara Kiszewa”
Położenie na mapie powiatu kościerskiego
Mapa konturowa powiatu kościerskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stara Kiszewa”
Ziemia53°59′25″N 18°10′10″E/53,990278 18,169444[3]
Przedszkole
Stara Kiszewa
Stara Kiszewa
Stara Kiszewa
Stara Kiszewa
Stara Kiszewa

Stara Kiszewa (niem. Alt Kischau, kaszb. Stôrô Cziszewa) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Stara Kiszewa[4][5], na pograniczu Kaszub i Kociewia, nad rzeką Wierzycą, przy drodze wojewódzkiej nr 214.

W latach 1975–1998 wieś położona była w województwie gdańskim.

Siedziba władz gminy Stara Kiszewa.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Stara Kiszewa[4][5]
SIMCNazwaRodzaj
0173137Kalkczęść wsi
0173143Portugalaczęść wsi

Historia

Nazwa

Nazwa wsi pochodzi od imienia męskiego Kiss i w ciągu wieków była przekształcana od najstarszej formy: Kissow, przez Vela Kyssewa, Kissawa Stara, (niem. Alt Kischau) do współczesnej – Stara Kiszewa.

Miejscowość pod zlatynizowaną nazwą villa Vela Kysseva wymieniona jest w łacińskim dokumencie wydanym w Lubiniu w 1281 roku sygnowanym przez księcia pomorskiego Mściwoja II[6].

Dzieje

  • ok. 1500 lat p.n.e. – teren zasiedlony przez ludność kultury wschodniopomorskiej (wykopaliska nieopodal Zamku Kiszewskiego na cmentarzysku z grobami skrzynkowymi, odkrytymi w II poł. XIX w.).
  • 1269 – najstarszy zapis (osada Kissow) w związku z przebiegiem przez terytorium Starej Kiszewy drogi do grodu w Garczynie, a później do Pogódek i Kościerzyny.
  • 1281 – dokument księcia Mściwoja IIVela Kyssewa została nadana sędziemu poznańskiemu, Mikołajowi Jankowicowi, późniejszemu wojewodzie kaliskiemu, z obowiązkiem brania udziału w wyprawach wojennych i obronie kraju. Do majętności tej doszło w 1290 r. 16 jezior z prawem połowu ryb. Dobra te wchodziły w zasięg kasztelanii garczyńskiej.
  • 27 października 1296Władysław Łokietek podczas swojego pobytu w Kaliszu potwierdza nadanie wsi Mikołajowi Jankowicowi (który pełnił wówczas funkcję wojewody kaliskiego).
  • 1315 – wieś objął we władanie najstarszy syn Mikołaja Jankowica, kanonik poznański Jakub.
  • 1316 – Kanonik Jakub odstąpił Kiszewę za dożywotnią rentę roczną Krzyżakom.
  • XIV w. – Krzyżacy zbudowali 1,5 km od Starej Kiszewy murowany zamek. Składał się on z dwóch części: zamku głównego (siedziby wójta), który stał po południowo-wschodniej stronie całego założenia obronnego, oraz z przedzamcza, zachowanego częściowo do dzisiaj. Całość stanęła w zakolu rzeki na dwóch niewysokich płaszczyznach pośród podmokłych łąk w obniżeniu terenu zalanego wodami Wierzycy.
  • 1347 – Stara Kiszewa uzyskała prawo chełmińskie i wówczas zapewne zbudowano pierwszy drewniany kościół parafialny.
  • 1454 – w okresie wojny trzynastoletniej wojska gdańskie zdobyły zamek krzyżacki, spaliły i częściowo zburzyły budynki.
  • 3 sierpnia 1459 zamek odbili Krzyżacy. Pozostał on w ich rękach aż do pokoju toruńskiego.
  • 1466 po pokoju toruńskim Stara Kiszewa weszła w skład niegrodowego starostwa kiszewskiego, podlegając staroście rezydującemu w pobliskim Zamku Kiszewskim. Pierwszym starostą kiszewskim, mianowanym przez króla Kazimierza Jagiellończyka, został zasłużony w wojnie trzynastoletniej rotmistrz królewski, Piotr Szorc z Obrąbu.
  • 1553 – na lewym brzegu rzeki Wierzycy z funduszy królewskich zbudowano drewniany kościół.
  • XVI w. – w Starej Kiszewie było 12 gburów, rzemieślnicy, dwaj zagrodnicy, czynna była karczma. W XVI-XVII w. we wsi znajdował się młyn i tartak.
  • 1664 – po II wojnie szwedzkiej wieś została poważnie zniszczona, tak że nie było w niej ani jednego gbura, a tylko 5 zagrodników, odrabiających za wyżywienie szarwarki i gospodarujących na 14 morgach. Do wsi należało wówczas 56 łanów gruntu, z czego pleban uprawiał 4, dwaj sołtysi 6, karczmarz 2 i dwaj leśniczowie 5. Na czas potrzeby wysyłała wieś człowieka do piechoty wybranieckiej – człowiek ten miał prawo do uprawiania 1 włóki. Jeden z leśniczych prowadził karczmę i zobowiązany był w niej sprzedawać piwo z browaru zamkowego.
  • 1741 – starosta kiszewski, Stanisław Skórzewski, zbudował na prawym brzegu rzeki nowy, barokowy kościół.
  • 1765 – przeprowadzona została lustracja województw Prus Królewskich. Starostwo kiszewskie obejmowało wówczas następujące miejscowości:
    • Wieś Zamkowa Kiszewa [Zamek Kiszewski]
    • Pustkowie Kamionna
    • Wieś Stara Kiszewa
    • Wieś Nowa Kiszewa
    • Wieś Wdzidze [Wdzydze Kiszewskie]
    • Pustkowie Zabrody
    • Wioska Olpuch
    • Wieś Bartoszow las [Bartoszylas]
    • Wieś Konarzyny
    • Pustkowie Wygonin
    • Pustkowie Kaliska
    • Pustkowie Strzelki
    • Wieś Samlin [Semlin]
    • Folwark Samlinek [Semlinek]
    • Folwark Maliki [Górne Maliki]
    • Folwark Bartel [Bartel Wielki]
    • Pustkowie Woytal [Wojtal]
    • Pustkowie Złe Mięso
    • Młyn Ruda
    • Młyn Zawada
    • Tartak Uroża
    • Młyn Dubrek
    • Pustkowie Cięgardło
    • Pustkowie Pustki
    • Pustkowie Wieck
    • Pustkowie Gotelff [Gotelp]
    • Pustkowie Kloneczno
    • Pustkowie Studziennice [Studzienice]
    • Pustkowie Nierybno
    • Pustkowie Cieciorka
    • Pustkowie Huta [Leśna Huta?]
    • Pustkowie Barłogi
    • Pustkowie Struga
    • Wieś Pinczyn i pustkowie Pinczynek
  • 19 września 1772 – w wyniku pierwszego rozbioru Polski wieś weszła w skład zaboru pruskiego. Dokonany wówczas spis wykazał, że w Starej Kiszewie mieszkało 21 gburów, w tym 5 Niemców ewangelików.
  • 1861 – informacja o tym, że we wsi istniała szkoła oraz czynne były 3 karczmy.
  • 1891 – budowa neogotyckiego kościoła, czynnego do chwili obecnej.
  • początek XX w. – Stara Kiszewa należała do najbardziej uświadomionych narodowo i dobrze zorganizowanych wsi Pomorza. Czynne było m.in. Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”.
  • Niezrealizowany projekt linii kolejowej (Czersk-Bąk-Stara Kiszewa-Liniewo-Przywidz-Stara Piła-Gdańsk Kokoszki-Gdańsk Wrzeszcz). Odcinek pomiędzy Starą Piłą a Bąkiem nie doczekał się realizacji (w okolicy wyraźne ślady robót ziemnych).
  • 6 kwietnia 1919 – w Starej Kiszewie założona została filia Zjednoczenia Zawodowego Polskiego z Walentym Szramką, Janem Soldatem i Nikodemem Wąsem na czele. W tym samym dniu odbył się we wsi wielki wiec, na którym zebrani uchwalili jednogłośnie następujące oświadczenie: My Polacy zebrani w Starej Kiszewie na wiecu oświadczamy uroczyście, że nie jesteśmy Niemcami tylko Polakami, na starej polskiej ziemi mieszkającymi i chcemy po wieczne czasy Polakami pozostać. Żądamy, aby nas z naszym polskim Gdańskiem, który nam stary Fryc i zgraja krzyżacka zrabowali do naszej Matki Polski przyłączono!
  • 1939-1945 – Okupacja niemiecka. Represje wobec polskiej ludności, m.in. wysiedlenie wielu gospodarzy do Generalnego Gubernatorstwa, zabranie na przymusowe roboty, uwięzienie w obozie przejściowym w Potulicach. Stara Kiszewa dawała w tym czasie oparcie dla grup partyzanckich organizacji konspiracyjnej TOW „Gryf Pomorski”.
  • listopad 1939 – Niemcy rozstrzelali 8 polskich mieszkańców Starej Kiszewy.
  • 1942 – Niemcy zamordowali kiszewskiego nauczyciela Stanisława Knittera.
  • zima 1945 – Hitlerowcy rozstrzelali w pobliżu wsi grupę Żydówek, ewakuowanych z obozu koncentracyjnego Stutthof.
  • 6 marca 1945 – zajęcie wsi przez Armię Czerwoną.
  • 19 maja 1946 – oddział partyzantki antykomunistycznej Zygmunta Szendzielarza (pseudonim Łupaszka) rozstrzelał pięciu funkcjonariuszy SB, MO, ORMO i miejscowego rolnika.
  • 1966 – oddano do użytku nowy budynek szkoły podstawowej, tzw. Tysiąclatkę.

W okresie PRL funkcjonowało we wsi kino[7][8].

Starostowie kiszewscy

  • od 1466 – rycerz Piotr Szorc z Obrąbu. Ród Szorców utrzymywał się na starostwie do 1607,
  • 1607-1616 – Konarscy,
  • 1616-1624 – Jan Bąkowski,
  • 1624-1656 – Konarscy,
  • 1656-1685 – Michał Działyński,
  • 1687-1719 – Stanisław Działyński,
  • wdowa po Stanisławie Działyńskim – Barbara (z d. Heidenstein) z Sulęczyna,
  • od 1724 – jej drugi mąż Jakub Wolski,
  • od 1725 – Gotfried Ernest Klejna,
  • od 1726 – Franciszek Czapski,
  • wdowa po Franciszku Czapskim, Katarzyna (z d. Iwanicka),
  • jej drugi mąż – Stanisław Skórzewski,
  • 1761-1772Michał Skórzewski.

Zabytki

Według rejestru zabytków NID[9] na listę zabytków wpisane są:

  • kościół parafialny pw. św. Marcina, 1889-91, nr rej.: 1021 z 24.10.1987.
  • cmentarz kościelny, nr rej.: j.w.
  • cmentarz komunalny, 1939, nr rej.: 1022 z 24.10.1987.

Informacje

Stara Kiszewa w ostatnich latach pełni coraz większą rolę bazy wypadowej i zaopatrzeniowej dla turystów i letników odwiedzających licznie pobliskie lasy i jeziora.

Atrakcje turystyczne

Zamek Kiszewski, mur południowy z basztą
Zamek Kiszewski – renesansowa baszta przybramna i XIX w. pałac
Baszta przybramna od strony dziedzińca
Zamek Kiszewski – XIX w. rekonstrukcja południowej baszty narożnej
Baszta przybramna
Zamek Kiszewski, widok ogólny
Zamek Kiszewski – pozostałości murów obronnych i baszty zachodniej
Zamek Kiszewski
Przystań kajakowa na Wierzycy w Starej Kiszewie
  • pozostałości zamku krzyżackiego w oddalonym o 1,5 km Zamku Kiszewskim (obecnie w ręku prywatnego właściciela). Z dawnego podgrodzia zachowały się (w stanie ruiny) trzy gotyckie narożne baszty (północna, zachodnia i wschodnia) z łączącymi je murami obronnymi oraz (w dobrym stanie) renesansowa baszta przybramna, w której znajduje się pomieszczenie z oryginalnym sklepieniem gwiaździstym. Gotycką bramę forteczki rozbudowano w początku XVII w., zdobiąc ją w duchu renesansu. Czwartą, południową bramę zrekonstruowano w XIX w. wykorzystując pierwotne fundamenty. W 1856 r. pomiędzy bramą wjazdową a basztą południową wzniesiony został klasycystyczny dworek ówczesnego właściciela folwarku, obecnie remontowany. Pod budynkiem gospodarczym w północno-zachodniej części przedzamcza znajduje się gotycka piwnica ze sklepieniem kolebkowym. Całość założenia ma kształt nieregularnego czworoboku o długości 79 m, szerokościach: 43 m i 63 m.
  • mała elektrownia wodna na Wierzycy w Zamku Kiszewskim
  • neogotycki kościół parafialny pw. św. Marcina z 1891 w Starej Kiszewie, wewnątrz pięć malowideł ściennych ze scenami z życia patrona
  • drewniana kaplica przedpogrzebowa na cmentarzu przykościelnym, wykonana z bali drewnianych pochodzących ze starego, XVIII-wiecznego kościoła
  • kapliczka nasłupowa – drewniana figura św. Jana Nepomucena z XIX w. w ogrodzie plebanii w Starej Kiszewie
  • stare chaty kociewskie
  • liczne jeziora położone w niewielkiej (4-5 km) odległości: Krąg, Wygonin, Prusionki, Drzęczno, Białe Błota itd.
  • rezerwat florystyczno-leśny Krwawe Doły, w leśnictwie Cięgardło
  • rezerwat roślinności bagiennej Czerwone Błota w Konarzynach
  • sąsiedztwo Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego ze stolicą we Wdzydzach

Dla mieszkańców i turystów

Gminna Hala Sportowa
Gminna Hala Sportowa

Zobacz też

Przypisy

  1. Wieś Stara Kiszewa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-07-30], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1192 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 128191
  4. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. 1 2 GUS. Rejestr TERYT
  6. „Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski”, tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, str.469-70.
  7. Stara Kiszewa na archiwalnych zdjęciach. Zobaczcie jak wyglądała kiedyś!
  8. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 50 [dostęp 2018-12-29].

Bibliografia

  • Lustracja Województw Prus Królewskich 1765. T. I. Województwo Pomorskie. Cz. 2. Powiaty Tczewski Gdański i Nowski + mapka (red.) Dygdała Jerzy, ISBN 83-87639-56-7, Wydawnictwo: Uniwersytet Mikołaja Kopernika, 2003, link zewnętrzny
  • Franciszek Mamuszka i Izabela Trojanowska – Kościerzyna i ziemia kościerska – Wydawnictwo Morskie Gdańsk, 1972.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.