Stankowo (też Stańkowo, niem. Steenkenwalde)^[1] – nieistniejąca osada w gminie Morąg, powiat ostródzki, woj. warmińsko-mazurskie^[2], na wschodnim brzegu jeziora Ruda Woda, na wysokości Szymonowa.

Miejscowość w postaci karczmy ze stacją przeprawy promowej miała tu istnieć jeszcze przed uruchomieniem Kanału Elbląskiego^[3]. W 1851, dla uhonorowania twórcy kanału Steenkego, miejscowość otrzymała nazwę Steenkenwalde^[4][5]. W tym czasie funkcjonowała tu stanica holowaczy, czyli osób ciągnących z brzegu łodzie poruszające się na kanale.

Załamanie ruchu na kanale, spowodowane ekspansją kolei żelaznej, spowodowało upadek karczmy między 1906 a 1913. Dodatkowym impulsem była motoryzacja żeglugi, powodująca zanik zapotrzebowania na pracowników fizycznych holujących jednostki pływające.

Nazwa miejscowości zachowała się odtąd dla części lasu, utrzymała się również w urzędowych wykazach miejscowości poczty pruskiej. Nazwę Stańkowo nadano także półwyspowi, na którym znajdowała się karczma^[6].

Z miejscowością związane są lokalne podania. Według jednego z nich, w 1914 wysłano tu łódź z zawiadomieniem o mobilizacji nie domyślając się, że nikt tu już nie mieszka^[7]. Inna legenda powojennej proweniencji opowiada o wymordowaniu rodziny żydowskiego karczmarza w czasie II wojny światowej, skąd też wzięła się nieoficjalna nazwa Żydowski Kąt używana przez mieszkających tu po wojnie Polaków^[3].

Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego określa miejscowość jako wybudowanie wsi Venedien (Wenecja), składające się z jednego domu zamieszkanego przez 6 mieszkańców^[8].

W roku 1973, jako niezamieszkany przysiółek, Stankowo należało do powiatu morąskiego, gmina Morąg, poczta Słonecznik^[2].

Przypisy