Stanisław de Rosset
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 września 1896
Warszawa

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1984
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

dyplomata

Stanowisko

chargé d’affaires w Chinach (1939–1942)

Rodzice

Aleksander Henryk de Rosset, Zofia z Benisławskich

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Medal Brązowy za Długoletnią Służbę Komandor Orderu Feniksa (Grecja)
Grób Stanisława de Rosseta na cmentarzu Powązkowskim

Stanisław de Rosset h. wł. (ur. 12 września 1896 w Warszawie, zm. 31 grudnia 1984 tamże[1]) – polski dyplomata.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Aleksandra Henryka de Rosseta i Zofii z Benisławskich h. Pobóg (1868–1935). Brat Bohdana (1894–1936), rotmistrza[2], oraz Tadeusza i Jana[1]. Od 13 czerwca 1919 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[3], dochodząc do stanowiska dyrektora departamentu i radcy (1936)[4] oraz kierownika Referatu Bliskiego i Dalekiego Wschodu w Wydziale Wschodnim (1939)[5]. Pracował m.in. jako: sekretarz w konsulacie w Jerozolimie (1923–1925), sekretarz poselstwa RP w Ankarze (1926–1929)[3], I sekretarz poselstwa w Atenach (16 kwietnia 1929 – 30 czerwca 1931), chargé d’affaires Republice Chińskiej w Szanghaju (1 października 1939–1942)[3][6][7], konsul w Durbanie (listopad 1942 – 31 maja 1944), konsul w Lusace (czerwiec 1944–1945)[8].

Był trzykrotnie żonaty: z Anną Moszyńską (1896–1981), Marią Lesiecką i od 4 lutego 1960 z Adrianną Heleną Karoliną hr. Komorowską h. Korczak (1911–1986)[1]. Z pierwszego związku miał syna Bohdana (ur. 1926), z drugiego - córkę Marię[9].

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 183-1-18,19)[10].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 Stanisław de Rosset h. wł. [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-09-12].
  2. ↑ Tragedia w bydgoskiej restauracji. Mężczyzna zabił się z miłości... [wspomnienie] [online], Gazeta Pomorska, 8 grudnia 2012 [dostęp 2023-02-27] (pol.).
  3. 1 2 3 Krzysztof Kania, Krzysztof Kloc, Piłsudczycy i beckowcy na cenzurowanym. Dyplomaci przedwrześniowi w raportach i ocenach grupy Stanisława Kota, [w:] Sebastian Pilarski, Józef Piłsudski – idee, tradycje, nawiązania, Łódź ; Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2019, s. 250, ISBN 978-83-8098-774-6 [dostęp 2022-09-12].
  4. ↑ Mirosława Kajzer, Tragedia w bydgoskiej restauracji. Mężczyzna zabił się z miłości... [wspomnienie] [online], Gazeta Pomorska, 8 grudnia 2012 [dostęp 2022-09-12] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-12].
  5. ↑ Aleksander Wasilewski, Polska – Iran. Stosunki dyplomatyczne, konsularne, handlowe i kulturalne 1918–1939, Warszawa/Teheran: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, maj 2020, s. 140, ISBN 978-83-66213-51-7 [dostęp 2022-09-12] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-14] (pol. • pers. • ang.).
  6. ↑ Janusz Wróbel, Ambasador Tadeusz Romer w „misji specjalnej” na rzecz uchodźców żydowskich na Dalekim Wschodzie [online], Instytut Pamięci Narodowej – Łódź [dostęp 2022-09-12] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-04].
  7. ↑ Zmiany personalne w polskiej służbie zagranicznej, „Kurjer Polski”, crispa.uw.edu.pl, 13 lipca 1939, s. 4 [dostęp 2022-09-12].
  8. ↑ Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik, Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918–1945. Informator archiwalny, Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, 2020, s. 46, 124, 231, ISBN 978-83-65681-93-5 [dostęp 2022-09-12] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-11].
  9. ↑ Stanisław de Rosset h. wł. [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-02-27].
  10. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ARTUR REGULSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2022-09-12].
  11. ↑ Zarządzenie o nadaniu Srebrnego Krzyża Zasługi (M.P. z 1926 r. nr 262, poz. 739); „za zasługi na polu dyplomatycznem”.
  12. 1 2 3 4 Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 233. [dostęp 2023-02-27].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.