Stanisław Wszelaki
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

29 października 1898
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1956
Gdańsk

profesor nauk medycznych
Specjalność: kardiolog
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Medal Niepodległości Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób profesora Stanisława Wszelakiego na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

Stanisław Juliusz Wszelaki (ur. 29 października 1898 w Warszawie, zm. 14 stycznia 1956 w Gdańsku) – lekarz kardiolog, major Wojska Polskiego, doktor medycyny, profesor Akademii Lekarskiej w Gdańsku

Życiorys

Syn Jana i Gabrieli, początkowo był uczniem gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, a następnie wyjechał do Moskwy, gdzie kontynuował naukę w gimnazjum C.K.O. Królestwa Polskiego. Po jego ukończeniu w 1916 rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Moskiewskim, ale po wybuchu rewolucji październikowej wrócił do Warszawy i studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1923 uzyskał tytuł doktora wszech nauk medycznych. Rozpoczął pracę jako starszy ordynator oddziału wewnętrznego szpitala szkolnego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego. Wstąpił do organizacji „Zet” oraz został rzecznikiem dyscyplinarnym Warszawsko-Białostockiej Izby Lekarskiej. Należał do Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego i Towarzystwa Internistów Polskich, wykładał na Uniwersytecie Warszawskim. Podczas powstania warszawskiego przebywał na terenie Warszawy, a po jego upadku był pracował w ambulatorium zorganizowanym na terenie Zakładów Mechanicznych „Ursus”.

W 1945 przeniósł się do Gdańska, gdzie był jednym z organizatorów Akademii Lekarskiej. Należał do założycieli Kliniki Chorób Zakaźnych, którą kierował do stycznia 1948. Równolegle stał na czele I Kliniki Chorób Wewnętrznych, udzielał się w Polskim Towarzystwie Kardiologicznym. Od 1948 skupił się na pracy naukowej.

Od 1935 był mężem Janiny Fitaszewskiej (1904–1980). Jego córką była dr Ewa Wszelaki-Lass (1936–2018), ginekolog[1], a wnukiem był Piotr Lass, specjalista w zakresie medycyny nuklearnej, profesor nauk medycznych, dziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu Akademii Medycznej w Gdańsku i Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2006–2016.

Zmarł nagle 14 stycznia 1956. Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon IX, kwatera profesorów-1-16)[2].

Dorobek lekarski

Ogłosił 35 prac naukowych, podręczników medycznych dot. bakteriologii i chorób wewnętrznych.

  • „Ostre choroby zakaźne” V tomów (wyd. 1952)
  • „Zarys kliniki chorób zakaźnych” (wyd. 1957)

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Nekrolog Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego [dostęp 2018-12-18].
  2. Stanisław Wszelaki. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-01-27].
  3. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  4. M.P. z 1939 r. nr 57, poz. 100 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  5. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  6. M.P. z 1955 r. nr 125, poz. 1624 - Uchwała Rady Państwa z dnia 18 lipca 1955 r. nr 0/1208 - na wniosek Ministra Zdrowia.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.