Stanisław Tync
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1889
Rzepiennik Strzyżewski

Data i miejsce śmierci

29 stycznia 1964
Wrocław

profesor zwyczajny
Specjalność: historia wychowania
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1923
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1928

Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Okres zatrudn.

1946–1960

Stanisław Franciszek Tync[1] (ur. 7 czerwca 1889 w Rzepienniku Strzyżewskim[2], zm. 29 stycznia 1964 we Wrocławiu[2]) – polski historyk wychowania oraz pedagog, profesor zwyczajny[3] Uniwersytetu Wrocławskiego.

Życiorys

Grób prof. Stanisława Tynca na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu

Jego ojciec był nauczycielem szkoły ludowej[3]. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim[3][2]. Przyjechał w 1920 roku do Torunia, gdzie pracował jako nauczyciel w gimnazjum[1]. Uzyskał stopień doktora filozofii w 1923 roku[2] na Uniwersytecie Jagiellońskim[3], habilitował się w 1928 roku[2]. Był uczniem Stanisława Kota[1]. W okresie międzywojennym pracował w szkolnictwie średnim[2]. Był dyrektorem Państwowych Wyższych Kursów Nauczycielskich w Toruniu oraz w Poznaniu[2] w latach 1931–1939[3]. W 1946 roku osiedlił się we Wrocławiu[2], gdzie w tymże roku otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego pedagogiki[2] i został kierownikiem Katedry Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego[4]. Przeszedł na emeryturę w 1960 roku[4]. Zajmował się dydaktyką języka polskiego. Był autorem 17 tomów czytanek dla szkół powszechnych oraz 14 przewodników metodycznych. Jako historyk interesował się przede wszystkim okresem renesansu i oświecenia. Pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu[5].

Materiały archiwalne Stanisława Tynca znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-138[6].

Ważniejsze prace

  • Nauka moralna w szkołach Komisji Edukacji Narodowej[3] (1922)
  • Szkolnictwo i wychowanie w Polsce XVI w.[3] (w: Kultura staropolska, 1932)

Przypisy

  1. 1 2 3 Władysław Szulakiewicz: Historia Wychowania na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika - twórcy i proces instytucjonalizacji. W: Joanna Falkowska, Dorota Grabowska-Pieńkosz: Historia wychowania na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Toruń: 2018, s. 5. ISBN 978-83-945490-2-2.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Uniwersytet Wrocławski w latach 1945-1970. Księga Jubileuszowa. Władysław Floryan (red). Wrocław — Warszawa — Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1970, s. 77.
  3. 1 2 3 4 5 6 7 Dyrektorzy. - Liceum Ogólnokształcące im. Marii Curie-Skłodowskiej w Kazimierzy Wielkiej. [dostęp 2021-11-20].
  4. 1 2 Uniwersytet Wrocławski w latach 1945-1970. Księga Jubileuszowa. Władysław Floryan (red). Wrocław — Warszawa — Kraków: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, 1970, s. 73.
  5. ↑ Wyszukiwarka grobów. groby.cui.wroclaw.pl
  6. ↑ Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-03-07].

Bibliografia

  • Wincenty Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 2007, s. 435.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.