Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1859 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1940 |
Alma Mater |
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, Akademia Wiedeńska |
Dziedzina sztuki |
medalierstwo, rzeźba, dramat |
Ważne dzieła | |
| |
Odznaczenia | |
Stanisław Roman Lewandowski (ur. 28 lutego 1859 w Kotlinach, zm. 3 lutego 1940 w Warszawie) – polski rzeźbiarz, medalier, krytyk sztuki, dramatopisarz, wolnomularz[1]
Życiorys
Urodził się 28 lutego 1859 w Kotlinach, w rodzinie Ludwika i Antoniny z Ambroziewiczów. Ukończył szkołę średnią w Krakowie[2]. Rzeźbę studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (lata 1879–1882) u Matejki i Gadomskiego oraz na Akademii Wiedeńskiej, w pracowniach Edmunda Hellmera i Karola Kundmana. W latach 1890 do 1894 mieszkał i tworzył we Lwowie, następnie od 1894 do 1932 w Wiedniu, a od 1932 do 1940 w Warszawie. Podczas I wojny światowej prowadził w Wiedniu schronisko dla legionistów polskich. W 1924 został głównym medalierem mennicy polskiej w Warszawie, 1925 powrócił do Wiednia.
Nauczał w lwowskiej szkole artystycznej Marcelego Harasimowicza, następnie w wiedeńskim muzeum technicznym. Po powrocie do Polski został konserwatorem Państwowych Zbiorów Sztuki na Zamku Królewskim.
Tworzył w stylu realizmu akademickiego (prace Czarnogórka, Serbka, Marokanka, Derwisz, Wajdelota). Za rzeźbę Słowianin zrywający pęta został nagrodzony w 1888 przez warszawskie Towarzystwo Sztuk Pięknych. Na przełomie XIX i XX zaczął się skłaniać w kierunku secesji i symbolizmu (rzeźba Salome oraz epitafium Heleny Modrzejewskiej w kościele św. Krzyża w Krakowie).
Od 1932 był mężem Eufemii vel Jacobsen Müller[2] (1896–1967)[3].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 125-4-20)[3].
Wybrane dzieła
- pomnik Mickiewicza w Rzeszowie, 1892, zniszczony 1940, replika 1986 autorstwa Krzysztofa Brzuzana
- medaliony: A. Małeckiego, „Legionów polskich” (1915), J. Piłsudskiego (1916), „Powstania Polski”
- medal pamiątkowy poświęcony pamięci legionów polskich (1918)[4]
- popiersie K. Grocholskiego w gmachu Parlamentu w Wiedniu
- medalion na sarkofagu Adama Mickiewicza w krypcie Wieszczów w katedrze wawelskiej
- sarkofag Heleny Modrzejewskiej na cmentarzu Rakowickim
- posąg św. Polikarpa w kościele parafialnym w Poli
- epitafium Marceliny Czartoryskiej w kościele Mariackim w Krakowie
- popiersia Wincentego Pola w kościele Franciszkanów w Krakowie
- wystrój rzeźbiarski fasad nieistniejącego dziś tzw. domu Spokornego – kamienicy na rogu Chopina i Alei Ujazdowskich w Warszawie (1904–1906)
- medal Franciszka Nowodworskiego pierwszego prezesa Sądu Najwyższego RP
- rzeźba Chrystusa na grobowcu rodziny Wedlów (gipsowa kopia w kaplicy Halpertów) na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (1931)[5]
- medaliony i plakiety portretowe: Ziemiałkowskiego, Pola, Mickiewicza, Sienkiewicza, Chopina, Bilińskiego, ks. Józefa Poniatowskiego i in.
- popiersie prezydenta RP Ignacego Mościckiego (1933)[6]
Odznaczenie
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[2]
Projekty
- Portret Heleny Modrzejewskiej na jej grobowcu, cmentarz Rakowicki (1910).
- Portet na epitafium Wincentego Pola, Kościół franciszkanów w Krakowie.
- Projekt monety 5 złotowej „Konstytucja” (1925).
- Pomnik Adama Mickiewicza we Lwowie.
- Rzeźba Chrystusa na grobowcu rodziny Wedlów,
Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie
Przypisy
- ↑ Ludwik Hass, Ambicje, rachuby, rzeczywistość : wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905–1928, Warszawa 1984, s. 367.
- 1 2 3 Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 172–173. [dostęp 2021-08-07].
- 1 2 Cmentarz Stare Powązki: ROMAN STANISŁAW LEWANDOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15] .
- ↑ Gazeta Lwowska nr 195 z 30 sierpnia 1918 r. Kronika, str. 3
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 11. Miechowska–Myśliwiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2005, s. 278. ISBN 83-88372-30-0.
- ↑ Zdjęcie. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. Nr 301 (dodatek), s. 2, 30 października 1933.
Bibliografia
- M. Wallis: Secesja. Wydanie II. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1974.
- Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy. T. V. Warszawa, 1993. (Hanna Kubaszewska).
- Katarzyna Mikocka-Rachubowa: Rzeźba polska XIX wieku. Od klasycyzmu do symbolizmu. Katalog zbiorów. Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa, 1993.
- Jurij Biriulow: Rzeźba lwowska od połowy XVIII wieku do 1939 roku: Od zapowiedzi klasycyzmu do awangardy. Warszawa: Neriton, 2007, 388 s. ISBN 978-83-7543-009-7.
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga.
Linki zewnętrzne
- Stanisław Lewandowski na wystawie Towarzystwa Sztuk Pięknych, 1937 r.
- Piotr Szubert , Stanisław Roman Lewandowski, [w:] Twórcy [online], Culture.pl, 2002 [dostęp 2024-03-27] .
- Stanisław Roman Lewandowski – publikacje w bibliotece Polona