Stanisław Piątkowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

30 maja 1914
Hrubieszów

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1988
Lublin

profesor nauk medycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1948

Profesura

1977

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Piątkowski (ur. 30 maja 1914 w Hrubieszowie, zm. 20 sierpnia 1988 w Lublinie) – polski lekarz, ortopeda, traumatolog, profesor.

Życiorys

Syn Antoniego Piątkowskiego, współtwórcy sukcesu Liskowa – Wzorowej Wsi Polskiej i czołowego współpracownika ks. prałata Wacława Blizińskiego i działaczki Akcji Katolickiej powiatu kaliskiego Marii z Grabskich Piątkowskiej, odznaczonej papieskim medalem Benemerenti. Ukończył Liceum Adama Asnyka w Kaliszu. W latach 1933-38 studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, następnie Uniwersytetu Warszawskiego (1940). Staż lekarski odbył w Szpitalu Św. Trójcy w Piotrkowie Trybunalskim (1940-41). Był lekarzem w Wiejskim Ośrodku w Kornicy (1941-44), a następnie ordynatorem oddziału dla rannych w kończyny w 28 Szpitalu Lekko Rannych II Armii Wojska Polskiego (1944-46). Pracował w Klinice Ortopedii Akademii Medycznej w Poznaniu najpierw jako asystent, a następnie jako adiunkt (1948-53), w latach 1953-54 jako adiunkt delegowany do Korei Północnej.

Założyciel Katedry i Kliniki Ortopedii Akademii Medycznej w Lublinie, którą kierował w latach 1954-84, do przejścia na emeryturę. W klinice utworzył warsztaty ortopedyczne, później ośrodek ortopedii onkologicznej. Pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego (1964-66), w latach 1969-72 – prorektora do spraw klinicznych Akademii Medycznej w Lublinie[1].

Grób prof. Stanisława Piątkowskiego na cmentarzu przy ulicy Lipowej

W 1948 uzyskał tytuł doktora nauk medycznych, w 1955 – docenta, w 1964 – prof. nadzwyczajnego i w 1977 – prof. zwyczajnego. Odbywał staże naukowe w klinikach ortopedii i traumatologii narządów ruchu w Paryżu, Bordeaux, Lyonie, Tuluzie, Marsylii i Lille. Członkiem Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem, w l. 1974-82 pełnił funkcję prezesa Lubelskiego Oddziału tego towarzystwa, później prezes honorowy. Członek Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego (członek honorowy 1980, prezes Zarządu Głównego 1980–82) Członek honorowy francuskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego (SOPCOT) (od roku 1983). Stworzył podstawy naukowe podologii oraz onkologii ortopedycznej; prowadził badania nad profilaktycznym i fizjologicznym obuwiem dla stóp wrażliwych[1].

Był autorem ponad 100 prac dotyczących ortopedii, traumatologii i rehabilitacji w piśmiennictwie polskim i zagranicznym, m.in. Słownik kliniczny francusko-polski ortopedii, traumatologii i rehabilitacji 1972, Ochrona nóg 1974.

Uhonorowany wieloma odznaczeniami, między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, honorowym Obywatelstwem Lublina i Iwonicza. Zmarł w 1988 w Lublinie, pochowany został na cmentarzu przy ul. Lipowej.

Przypisy

  1. 1 2 Stanisław Piątkowski (1914-1988). infokalisz.internetdsl.pl. [dostęp 2021-03-03]. (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.