Stanisław Ochmański (2010) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Odznaczenia | |
Stanisław Ochmański (ur. 25 lipca 1929 w Łodzi, zm. 22 czerwca 2023[1]) – polski reżyser teatrów lalkowych.
Ukończył eksternistyczne studia aktorskie i zdał państwowy egzamin reżyserski. W latach 1976–1983 wykładał na wydziale lalkarskim Wydziału Zamiejscowego PWST Kraków we Wrocławiu[2]. W latach 80. XX wieku był prodziekanem wydziału reżyserii teatru lalek, filii warszawskiej PWST w Białymstoku[3][4].
Jako reżyser debiutował w Teatrze Arlekin w Łodzi sztuką pt. Awantura w Pacynkowie, chociaż pierwsze przedstawienie wyreżyserował jeszcze teatrze amatorskim przy liceum pedagogicznym w Łowiczu i był to Szewczyk Dratewka[5]. Do września 2010 roku wyreżyserował łącznie ok. 170 przedstawień w teatrach w całej Polsce oraz za granicą[4]. Był również dyrektorem Teatru Lalkowego w Lublinie (w latach 1958–1975)[6] i Teatru Arlekin w Łodzi (w latach 1975–1993)[7][4].
Jego żoną była Liliana Ochmańska (1933–1996). Wzięli ślub w 1952 roku. Była aktorką i reżyserką. W 1953 r. urodziła im się córka Magdalena[8].
Zmarł 22 czerwca 2023 roku. Został pochowany w części prawosławnej Starego Cmentarza w Łodzi[9].
Wybrane realizacje reżyserskie
- Mały książę, Antoine de Saint-Exupéry
- Alicja w krainie czarów, Lewis Carroll
- Baśń o pięknej Parysadzie, Bolesław Leśmian
- Ludowa szopka polska, zebrał i opracował Henryk Jurkowski
- Tryptyk Staropolski, zebrał i opracował Henryk Jurkowski
- O zwyrtale muzykańcie, Jan Wilkowski
- Żywot Wowry wśród żywotów świętych
- Faust, Don Juand, teksty ludowe
- Don Kichot, Cervantes, adaptacja Jan Dorman
Nagrody i wyróżnienia[10]
- 1966: Złoty Krzyż Zasługi
- 1973: Grand Prix na festiwalu w Opolu
- 1974: Złota Odznaka Honorowa Zasłużonego dla Lublina
- 1976: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- 1982: Nagroda Prezesa Rady Ministrów za całokształt twórczości reżyserskiej w teatrze lalek
- 1984: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- 1995: II Toruńskie Spotkania Teatrów Lalek: nagroda za reżyserię w kategorii „Przedstawienia dla dorosłych"
- 2008: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[11]
- 2010: Henryk, nagroda Sekcji Teatrów Lalkowych Związku Artystów Scen Polskich
- 2016: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[12]
Przypisy
- ↑ Stanisław Ochmański nie żyje. Całe życie był "oddany lalkarstwu". plejada.pl, 2023-06-23. [dostęp 2023-06-23].
- ↑ Stanisław Ochmański, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2010-09-05] .
- ↑ Historia. Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. [dostęp 2010-09-05].
- 1 2 3 Informacje uzyskano podczas wywiadu ze Stanisławem Ochmańskim przeprowadzonego 4 września 2010 roku w Łomży.
- ↑ Bartłomiej Major: Stanisław Ochmański: Pasja. lalkarz.prv.pl, 2008. [dostęp 2010-09-05].
- ↑ Grzegorz Józefczuk: 55-lecie Teatru Lalki i Aktora. Porozmawiaj z lalkami. lublin.gazeta.pl, 2009-11-18. [dostęp 2010-09-05].
- ↑ Historia, Teatr Lalek Arlekin [zarchiwizowane 2014-11-27] .
- ↑ Stanisław Ochmański nie żyje. Aktor i reżyser był "oddany lalkarstwu" [online], plejadapl, 23 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-24] .
- ↑ Wspomnienie | Waldemar Wolański. teatrlalek-pismo.pl. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-28)].
- ↑ Bartłomiej Major: Dorobek. lalkarz.prv.pl, 2008. [dostęp 2010-09-05].
- ↑ Leszek Karczewski: Teatr Lalek „Arlekin” w Łodzi: OPERA ZA TRZY GROSZE. Gazeta Wyborcza Łódź, 2008-12-30. [dostęp 2010-09-05].
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2023-06-24].
Linki zewnętrzne
- Stanisław Ochmański w bazie filmpolski.pl
- Stanisław Ochmański, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .