Stanisław Marian Kruszyński (przed 1928) | |
major artylerii | |
Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1899 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 kwietnia 1942 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
5 Pułk Artylerii Polowej, |
Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka, |
Odznaczenia | |
Stanisław Marian Kruszyński (ur. 16 kwietnia 1899 we Lwowie, zm. 21 kwietnia 1942 w ZSRR) – major artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 16 kwietnia 1889[1].
Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu podporucznika[2]. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W latach 20. służył w 5 pułku artylerii polowej we Lwowie[5][6][7]. Został awansowany na stopień kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[8]. W 1928 był dowódcą 7 baterii pułku[9]. W 1932 był oficerem Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie[10].
Po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej był dowódcą III dywizjonu w 13 pułku artylerii lekkiej. Później był majorem Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR[1]. Do 9 stycznia 1942 był dowódcą I dywizjonu w 6 Lwowskim pułku artylerii lekkiej, po czym został mianowany I oficerem sztabu dowództwa artylerii 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty. Zmarł 21 kwietnia 1942 na obszarze ZSRR[1]. Został pochowany na cmentarzu wojskowym w Shahrisabz[1].
Ordery i odznaczenia
Za służbę w szeregach 39 pułku piechoty Strzelców Lwowskich por. Stanisław Kruszyński otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[12]. Potwierdzał to Rocznik Oficerski 1923 przy por. Stanisławie Marianie Kruszyńskim, jednak już Roczniki Oficerskie 1924, 1928, 1932 nie wskazały Orderu Militari przy tymże oficerze.
Przypisy
- 1 2 3 4 Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 110.
- ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 58.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 824.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 7489.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 723.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 646.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 379.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 468.
- ↑ Jednodniówka ku uczczeniu dziesięciolecia 5 Pułku Artylerji Polowej Lw.. Lwów: 1928, s. 28.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 190, 468.
- ↑ Jednodniówka ku uczczeniu dziesięciolecia 5 Pułku Artylerji Polowej Lw.. Lwów: 1928, s. 25.
- ↑ Henryk Smotrecki: Zarys historji wojennej 39-go pułku strzelców lwowskich. Warszawa: 1929, s. 26.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.