Stanisław Manczarski
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1901
Pszczonów

Data i miejsce śmierci

16 listopada 1963
Gdańsk

profesor nauk medycznych
Specjalność: medycyna sądowa
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1926

Habilitacja

1938

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Akademia Medyczna w Gdańsku

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej

Stanisław Manczarski (ur. 7 marca 1901 w Pszczonowie, zm. 16 listopada 1963 w Gdańsku) – polski lekarz, specjalista medycyny sądowej, wykładowca uniwersytecki, rektor Akademii Medycznej w Gdańsku (1956-1962)

Życiorys

W 1926 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1926-1938 pracował na Zakładzie Medycyny Sądowej UW. W 1938 po habilitacji otrzymał tytuł docenta medycyny sądowej. Podczas powstania warszawskiego służył jako internista w szpitalu polowym w budynku Gimnazjum im. Cecylii Plater-Zyberkówny przy ulicy Piusa XI 24 (obecnie Piękna)[1] oraz w szpitalu Zgrupowania „Chrobry II”) przy ulicy Mariańskiej 1. Po powstaniu przebywał w Stalagu IV B Zeithain i leczył w jego lazarecie (numer obozowy 299378)[2].

Od 1946 pracował w Akademii Lekarskiej, w 1950 przemianowanej na Medyczną w Gdańsku. Zorganizował i kierował Katedrą Medycyny Sądowej. W latach 1948-1951 pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego, zaś 1956-1962 - rektora. Był członkiem Międzynarodowej Akademii Medycyny Sądowej i Społecznej w Brukseli oraz Komisji Medycyny Sądowej przy Radzie Naukowej Ministerstwa Zdrowia. Należał do członków założycieli Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminalnej. Od 1949 do śmierci zasiadał w jego Zarządzie Głównym, pełnił także obowiązki sekretarza redakcji organu PTMSiK "Czasopisma Sądowo-Lekarskiego"[3]. Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon IX, kwatera profesorów, rząd 2)[4].

Grób prof. Stanisława Manczarskiego na Cmentarzu Srebrzysko

Działalność naukowa

W latach międzywojennych zajmował się głównie konsekwencjami uszkodzeń postrzałowych, ran kłutych, tężca, uduszenia oraz problematyką samobójstw. Po 1945 roku główne przedmioty jego zainteresowań to organizacja orzecznictwa sądowo-lekarskiego i ubezpieczeniowego, opracowywanie projektu nauczania medycyny sądowej w Polsce oraz analiza sądowo-lekarska przyczyn wypadków drogowych.

Odznaczenia

Ważniejsze publikacje

Przypisy

  1. ↑ Stanisław Manczarski. lekarzepowstania.pl. [dostęp 2019-01-24].
  2. ↑ Stanisław Manczarski. 1944.pl. [dostęp 2019-01-24].
  3. ↑ Baran Erazm. Historia Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii 1938-2013. „Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii”. LXII, s. 247-252, 2012.
  4. ↑ Stanisław Manczarski. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-01-24].
  5. ↑ M.P. z 1956 r. nr 29, poz. 391

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.