Stanisław Engel
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1893
Stryj

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 1962
Opole

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legion Wschodni

Jednostki

Pułk Piechoty Nr 9
1 Dywizja Piechoty Legionów
6 Pułk Piechoty Legionów
42 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Brązowy za Długoletnią Służbę Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Wojskowy Karola Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Stanisław Antoni Engel (ur. 17 marca 1893 w Stryju, zm. 23 stycznia 1962 w Opolu) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 17 marca 1893 w Stryju[1] w rodzinie Mieczysława i Stefanii z Gatnikiewiczów. W roku 1912 zdał egzamin dojrzałości w IV Gimnazjum we Lwowie i rozpoczął studia na wydziale prawa Uniwersytetu Lwowskiego. W latach 1912–1913 pod ps. „Manru” należał do Związku Strzeleckiego. W sierpniu 1914 wstąpił do Legionu Wschodniego. 21 maja 1915 został wcielony do wojska austriackiego, w którym pozostał do 1 listopada 1918. W międzyczasie zdał II egzamin prawniczy i uzyskał absolutorium na Uniwersytecie Lwowskim. W szeregach cesarskiej i królewskiej Armii walczył na frontach: rosyjskim, niemieckim i włoskim. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 9[2]. W kwietniu 1916 otrzymał stopień chorążego. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1917 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[3].

12 listopada 1918 został wcielony ochotniczo do Wojska Polskiego, Legii Oficerskiej w Przemyślu, z którą wyruszył na odsiecz Lwowa. W styczniu 1919 został przeniesiony do baonu radomskiego jako dowódca kompanii ckm. Awansował kolejno we wrześniu 1919 na porucznika, w listopadzie 1920 na kapitana, w sierpniu 1924 na majora. W listopadzie 1928 został przeniesiony z 1 Dywizji Piechoty Legionów w Wilnie do 6 Pułku Piechoty Legionów na stanowisko dowódcy batalionu[4]. 2 grudnia 1930 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 i 26. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W październiku 1931 został przeniesiony do Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Warszawie na stanowisko szefa wydziału[6][7][8], a następnie zastępcę dyrektora. W czerwcu 1934 został wyznaczony na stanowisko zastępcy dyrektora PUWFiPW[9][10]. W listopadzie 1935 został przeniesiony do 42 Pułku Piechoty w Białymstoku na stanowisko dowódcy pułku, a w kwietniu 1937 do 6 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie na stanowisko dowódcy pułku[11]. Na stopień pułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. Na czele 6 Pułku Piechoty Legionów walczył w kampanii wrześniowej. 12 września w czasie bitwy pod Kałuszynem został ranny i dostał się do niemieckiej niewoli[13]. Przebywał w Oflagu II C Woldenberg[14].

Po wojnie powrócił do rodziny do Siedlec. W maju 1945 został aresztowany przez UB. Po ucieczce przeniósł się z rodziną do Warszawy, a następnie do Opola, gdzie do kwietniowej amnestii w 1956 posługiwał się zmienionymi danymi osobowymi. Wykorzystując wykształcenie prawnicze, pracował w instytucjach cywilnych.

Zmarł 23 stycznia 1962. Początkowo pochowany na cmentarzu przy ul. Wrocławskiej w Opolu, a następnie przeniesiony przez Rodzinę na cmentarz komunalny w Opolu-Półwsi (sektor 9L-35-1_2)[15].

Był mężem Haliny (1895–1976), z którą miał syna Lecha, inż. architekta.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-13].
  2. 1 2 3 Ranglisten 1918 ↓, s. 471.
  3. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 334.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 336.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 327.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 326.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 451.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 13.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 149.
  10. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 13.
  11. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 554.
  12. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 10.
  13. ↑ Jurga i Karbowski 1987 ↓, s. 281–283, 451.
  14. ↑ Straty ↓.
  15. ↑ Cmentarze komunalne w Opolu - wyszukiwarka osób pochowanych [online], opolepolwies.artlookgallery.com [dostęp 2021-06-13].
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 31 października 1938 roku, s. 6 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122.
  18. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 24.
  20. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.