Stanisław Drzewiecki
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1987
Moskwa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Stanisław Drzewiecki (ur. 15 lipca 1987 w Moskwie) – polski pianista, kompozytor, laureat międzynarodowych konkursów pianistycznych.

Życiorys

Jest synem pianistów: Jarosława Drzewieckiego i Tatiany Szebanowej[1].

Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku czterech lat pod kierunkiem prof. Idy Leszczyńskiej w Szkole Muzycznej w Moskwie. Kształcił się pod kierunkiem Wiery Nosiny, Tatiany Szebanowej i Wiktora Mierżanowa. W 1992 roku, jako niespełna pięciolatek, zadebiutował solo na sali koncertowej im. P. Czajkowskiego w Moskwie.

W 1993 roku (w wieku 6 lat) odbył swoje pierwsze tournée koncertowe po Japonii, wraz z Sinfonią Varsovia. Rok później zadebiutował w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, gdzie podczas koncertu transmitowanego przez TVP wykonał koncert J. Haydna z Sinfonią Varsovia pod dyrekcją Grzegorza Nowaka.

Był uczniem Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych nr 4 im. Karola Szymanowskiego w Warszawie w klasie fortepianu Tatiany Szebanowej. Był studentem Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie prof. Andrzeja Jasińskiego.

Wystąpił na estradach Londynu, Vancouver, Bergen, Tallinna, Wiednia, Paryża, Brukseli, Moskwy. Inaugurował sezon koncertowy w Bazylei, XXXIV Bydgoski Festiwal Muzyczny, X Dni teatru i Muzyki w Poznaniu, Festiwal Chopinowski w Kanadzie, Europalia 2001 w Belgii, Dni Polski w Austrii (2002), Festiwal Radia Francuskiego w Montpellier, Festiwal Radia Duńskiego w Kopenhadze, Festiwal Narodów w Niemczech (2002). W sierpniu 2002 roku zagrał koncert F. Chopina z orkiestrą w Los Angeles.

W 2005 uczestniczył w XV Konkursie Chopinowskim, który zakończył na pierwszym etapie[2].

Życie prywatne

Jego żoną jest pochodząca z Łotwy pianistka Jekaterina Drzewiecka (z domu Sarajewa).

Stanisław Drzewiecki jest również prezesem firmy Drzewiecki Design zajmującej się tworzeniem oprogramowania do symulatorów lotów.

Wybrane nagrody i wyróżnienia

Dyskografia

  • Piano Concertos (Johann Sebastian Bach, Wolfgang Amadeus Mozart i Ludwig van Beethoven) (1998) – otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk”;
  • My First Gift (1999) – otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk”;
  • Chopin – Piano Concerto & 12 Etudes (2000, 2003) – otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk”;
  • Liszt, Schumann – Romantic Piano Recital (2002) – złota płyta w Polsce[3]
  • W.A. Mozart – K.242, 365, 446 (2004);
  • The Soul of Russia – Tchaikovsky & Shostakovich (2005);
  • Chopin & Liszt – Selected Pieces (2006);
  • Drzewiecki plays in Atlanta (DVD, 2006).

Bibliografia

Przypisy

  1. Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, Neva Editions, p.130. ISBN 978-2-3505-5192-0
  2. Edyta Gietka, Reportaż: Pianista i geniusz, wieczorami pilot [online], www.polityka.pl, 2011 [dostęp 2022-02-17] (pol.).
  3. Złote płyty CD przyznane w 2002 roku [online], ZPAV [dostęp 2021-01-12].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.