Standing finansowy – opinia (ocena) o sytuacji ekonomiczno-finansowej osoby prawnej, jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej (najczęściej przedsiębiorstwa) lub osoby fizycznej determinowana między innymi przez płynność finansową, efektywność działania, poziom zadłużenia, zyskowność i rentowność. Standing finansowy czasem mylony jest z kondycją finansową przedsiębiorstwa, choć nie są to pojęcia tożsame (kondycja finansowa jest pojęciem znacznie szerszym).

Ocena standingu finansowego przedsiębiorstwa dokonywana jest głównie przez:

  1. instytucje finansowe, np. banki, przed udzieleniem finansowania (np. kredytu) danemu przedsiębiorstwu,
  2. inwestorów na rynku kapitałowym przed podjęciem decyzji inwestycyjnej zarówno dotyczącej zakupu wyemitowanego przez oceniane przedsiębiorstwo papieru dłużnego, jak i akcji,
  3. partnerów biznesowych (dostawców, kooperantów) przed podjęciem decyzji o nawiązaniu współpracy gospodarczej, jak i w trakcie jej trwania.

Do oceny standingu finansowego wykorzystywana jest analiza ekonomiczna, a zwłaszcza analiza finansowa[1].

Przypisy

  1. ↑ standing finansowy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-03-27].

Bibliografia

  • Witold Bień: Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa. Warszawa: Difin, 2008. ISBN 978-83-7251-893-4.
  • Finanse firmy. Jak zarządzać kapitałem. Wiesław Szczęsny (red.). Warszawa: C.H. Beck, 2012. ISBN 978-83-255-3687-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.