 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Stanley Victor Collymore | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
191 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stanley Victor Collymore (ur. 22 stycznia 1971 w Stone, Staffordshire) – angielski piłkarz grający na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Collymore urodził się w hrabstwie Staffordshire. Karierę piłkarską rozpoczął w klubie Walsall F.C., a następnie trenował z juniorami Wolverhampton Wanderers. W 1990 roku został zawodnikiem pierwszej drużyny Stafford Rangers, grającego wówczas w Conference National. Jeszcze w tym samym roku został zauważony przez skautów Crystal Palace F.C. i w grudniu podpisał profesjonalny kontrakt z tym klubem. W 1991 roku zadebiutował w First Division. Przez półtora roku nie zdołał jednak przebić się do podstawowego składu i był tylko rezerwowym dla Iana Wrighta i Marka Brighta. Latem 1992 odszedł do Southend United i w rozgrywkach Division One zdobył dla niego 15 bramek będąc najskuteczniejszym graczem zespołu.
W 1993 roku Collymore został sprzedany za 2 miliony funtów do Nottingham Forest, spadkowicza z Premiership, po tym jak z klubu odeszły dwie gwiazdy Roy Keane i Nigel Clough. Do zespołu Forest sprowadził go ówczesny menedżer tego zespołu Frank Clark. W Nottingham Stan zadebiutował 24 sierpnia w przegranym 0:2 wyjazdowym meczu z Crystal Palace. W całym sezonie 1993/1994 strzelił 19 bramek i przyczynił się do powrotu Forest w szeregi Premiership. Także w kolejnym sezonie Collymore prezentował wysoką skuteczność. Będąc partnerem w ataku Bryana Roya strzelił 22 gole w 37 rozegranych spotkaniach, a zespół z Nottingham zajął 3. miejsce w lidze, gwarantujące start w rozgrywkach Pucharu UEFA.
W czerwcu 1995 roku Collymore podpisał kontrakt z Liverpoolem, a kierownictwo klubu zapłaciło za niego 8,5 miliona funtów, co w tamtym okresie było najwyższym transferem w historii brytyjskiego futbolu. W drużynie prowadzonej przez menedżera Roya Evansa swój pierwszy mecz rozegrał 19 sierpnia i w debiucie zdobył gola dającego zwycięstwo 1:0 nad Sheffield Wednesday. W „The Reds” stworzył atak z Robbie'm Fowlerem. W lidze zajął z Liverpoolem 3. miejsce, najwyższe dla tego klubu od 1990 roku. Strzelił 14 goli, a jego partner z ataku – 28. W kwietniowym meczu z Newcastle United, wygranym przez Liverpool 4:3, zdobył 2 gole, a spotkanie to uznano za najciekawsze w latach 90. Wystąpił także w przegranym 0:1 finale Pucharu Anglii z Manchesterem United. W sezonie 1996/1997 strzelił dla Liverpoolu 12 goli, a klub ten zakończył sezon na 4. miejscu w tabeli.
W maju 1997 roku Collymore ponownie zmienił barwy klubowe i odszedł z Liverpoolu do Aston Villi za 7 milionów funtów (ówczesny rekord klubu). W koszulce „The Villans” po raz pierwszy wystąpił 9 sierpnia przeciwko Leicester City (0:1). Jednak w drużynie prowadzonej przez Johna Gregory nie prezentował takiej skuteczności jak w LFC i Forest. W sezonie 1998/1999 był tylko rezerwowym, a latem został wypożyczony do grającego w Division One Fulham F.C. Na początku 2000 roku odszedł do Leicester City. Przez rok zdobył 6 goli dla tego klubu, w tym hat-tricka w meczu z Sunderlandem, jednak złamał nogę. W październiku 2000 przeszedł do Bradford City i do końca sezonu strzelił 2 gole.
31 stycznia 2001 roku Collymore został zawodnikiem hiszpańskiego Realu Oviedo. W Primera División zadebiutował 4 lutego w przegranym 0:1 meczu z UD Las Palmas. Nie przebił się jednak do składu klubu prowadzonego przez Radomira Anticia. Rozegrał trzy spotkania, a 7 marca zdecydował się zakończyć karierę. Liczył sobie wówczas 30 lat.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1990/91 | Crystal Palace F.C. | Anglia 
| First Division | 6 | 0 |
| 1991/92 | Crystal Palace F.C. | Anglia
| First Division | 12 | 1 |
| 1992/93 | Crystal Palace F.C. | Anglia
| Premiership | 2 | 0 |
| 1992/93 | Southend United | Anglia
| Division One | 30 | 15 |
| 1993/94 | Nottingham Forest | Anglia
| Division One | 28 | 19 |
| 1994/95 | Nottingham Forest | Anglia
| Premiership | 37 | 22 |
| 1995/96 | Liverpool F.C. | Anglia
| Premiership | 31 | 14 |
| 1996/97 | Liverpool F.C. | Anglia
| Premiership | 30 | 12 |
| 1997/98 | Aston Villa F.C. | Anglia
| Premiership | 25 | 6 |
| 1998/99 | Aston Villa F.C. | Anglia
| Premiership | 20 | 1 |
| 1999/00 | Fulham F.C. | Anglia
| Division One | 7 | 1 |
| 1999/00 | Leicester City | Anglia
| Premiership | 6 | 4 |
| 2000/01 | Leicester City | Anglia
| Premiership | 7 | 2 |
| 2000/01 | Bradford City | Anglia
| Premiership | 7 | 2 |
| 2000/01 | Real Oviedo | Hiszpania 
| Primera División | 3 | 0 |
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Anglii Collymore zadebiutował 3 czerwca 1995 roku w wygranym 2:1 towarzyskim spotkaniu z reprezentacją Japonii. W 76. minucie tego meczu został zmieniony przez Teddy’ego Sheringhama. W czerwcu wystąpił w sparingu z Brazylią (1:3), a swoje trzecie i ostatnie w karierze reprezentacyjnej spotkanie rozegrał w 1997 roku przeciwko Mołdawii (4:0) w eliminacjach do Mistrzostw Świata 1998.