St Catharine’s College

University of Cambridge
Brama Główna
Data założenia	1473
Typ	kolegium uniwersyteckie
Patron	św. Katarzyna Aleksandryjska
Państwo	Wielka Brytania
Adres	St Catharine’s College Cambridge CB2 1RL
Liczba studentów	636 (2015-16)[1]
Mistrz	John Benger[2]
Położenie na mapie Cambridgeshire St Catharine’s College
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii St Catharine’s College
Położenie na mapie Anglii St Catharine’s College
52°12′10,80″N 0°07′00,84″E/52,203000 0,116900
Strona internetowa

St Catharine’s – jedno z kolegiów (ang. colleges) Uniwersytetu w Cambridge w Anglii, ufundowane w roku 1473.

Podobnie jak wszystkie pozostałe 30 kolegiów, St Catharine’s jest niezależną, samorządną instytucją, dysponującą własnym majątkiem i samodzielnie pozyskującą fundusze oraz prowadzącą nabór studentów.

Pełna, oficjalna nazwa Kolegium to: Kolegium albo Aula Świętej Katarzyny Dziewicy w Uniwersytecie Cambridge (The College or Hall of Saint Catharine the Virgin in the University of Cambridge). Nazwa potoczna to Cats^[3].

Historia

Założycielem St Catharine’s College był Robert Woodlark, rektor (Provost) King’s College. Powstanie Kolegium, noszącego początkowo (do roku 1860) nazwę St Catharine’s Hall, ogłoszono w dniu patronki, św. Katarzyny Aleksandryjskiej - 25 listopada 1473 roku. Fundacja Kolegium została potwierdzona aktem króla Edwarda IV z roku 1475. Zgodnie z życzeniem fundatora pierwotną formą Kolegium była niewielka społeczność duchownych, których zadaniem była modlitwa za jego duszę oraz kształcenie się w dziedzinie filozofii i teologii^{[uwaga 1]}. Tak nakreślone cele istnienia Kolegium oznaczały, iż początkowo przyjmowało ono jedynie studentów wyższych poziomów studiów pomijając kształcenie na poziomie licencjackim. Dopiero trudności finansowe, jakie dosięgły Kolegium w okresie Reformacji, zmusiły je do rozszerzenia naboru o studentów początkowych lat studiów.

XVII wiek, po roku 1626, był dla Kolegium okresem rozwoju zakłóconym jedynie usunięciem z Uniwersytetu jego rektora i wszystkich członków w trakcie angielskiej wojny domowej. W tym czasie przyjmowano rocznie 20-30 nowych studentów^[4] . W latach 1673-1704 miała miejsce duża przebudowa, która nadała jego zabudowaniom obecny kształt.

W roku 1861 konflikt o stanowisko rektora St Catharine’s (tzw. Robinson Vote) doprowadził do zapaści Kolegium trwającej aż do wybuchu I wojny światowej. Reputacja Kolegium podupadła tak bardzo, że około roku 1880 pojawił się nawet postulat jego połączenia z King’s College^[5]. Otaczająca St Catharine’s zła sława powodowała spadek napływu i poziomu nowych studentów.

Współczesność

Kolegium przyjmuje studentów na wszystkie kierunki dostępne na Uniwersytecie z wyjątkiem architektury, pedagogiki, filologii obcych i historii sztuki. Studenci przyjmowani są niezależnie od kraju pochodzenia. W roku akademickim 2015-16 w St Catharine’s studiowało 472 studentów studiów licencjackich, 48 – magisterskich i 116 – doktoranckich^[1] .

Według rankingu Tompkins Table szeregującego kolegia Uniwersytetu w Cambridge według wyników uzyskiwanych od roku 1997 na egzaminach przez ich członków będących studentami studiów licencjackich, St Catharine’s zajęło w 2016 roku 17. miejsce - 24,6% jego studentów uzyskało najwyższe noty (Firsts)^[6] . Najwyższą – 1. – pozycję Kolegium zajęło w roku 2005, a średnia zajmowana pozycja to 10,4.

Roczne koszta utrzymania Kolegium wyniosły w roku akademickim 2015-16 10,945 mln £. Wartość należących do St Catharine’s inwestycji - nieruchomości i papierów wartościowych - wynosiła w tymże roku 104,847 mln £^[7] .

St Catharine’s jest znane ze szczególnie silnych tradycji muzycznych. W jego obrębie istnieją między innymi dwa chóry, w tym pierwszy w Wielkiej Brytanii kolegialny chór żeński^[8] .

Kolegium siostrzanym dla St Catharine’s w Uniwersytecie Oksfordzkim jest Worcester College.

Budynki

Kolegium zajmuje teren w centrum Cambridge w sąsiedztwie najstarszych kolegiów Uniwersytetu. Zabudowany jedynie z trzech stron główny dziedziniec St Catharine’s otwarty jest na ulicę Trumpington Street, od której oddziela go płot i brama. Pierwotne zabudowania Kolegium zostały rozebrane na początku XVII wieku.

Hobson's Building

Budynek Hobson’s Building (od strony Trumpington Street, na prawo od bramy) zajmuje częściowo miejsce, w którym znajdowały się stajnie należące do Thomasa Hobsona (1544-1631), właściciela firmy zapewniającej konne połączenie między Cambridge a Londynem. Hobson trzymał się zasady, że wypożyczyć można tylko tego konia, który stoi najdłużej w stajni skąd wzięło się angielskie określenie Hobson's choice (pol. wybór Hobsona) oznaczające pozorną możliwość wyboru^[9].

Herb i święta patronka Kolegium

Herb St Catharine’s przedstawia na czerwonym polu złote koło tortur o ośmiu szprychach, z ostrzami na obwodzie. Według tradycji św. Katarzyna miała zostać skazana na śmierć przez łamanie kołem.

Srebrna pieczęć Kolegium, którą prawdopodobnie posługiwał się osobiście jego fundator^[4] , przedstawia klęczącą św. Katarzynę z kołem na plecach.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Harry Curtis: The Tompkins Table 2016: Christ’s has risen. Varsity, 2016-10-29. [dostęp 2016-11-17]. (ang.).
• About the University: Facts and Figures 2017. University of Cambridge, 2017. [dostęp 2017-07-16]. (ang.).
• Financial Statements for the Year Ended 30 June 2016. St Catharine’s College, Cambridge. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).
• William Henry Samuel Jones: A History of St Catharine's College, Cambridge: Once Catharine Hall, Cambridge. Cambridge University Press, 2010, seria: Cambridge Library Collection. ISBN 978-1-108-00896-9. (ang.).
• Music. [w:] About St Catharine’s College [on-line]. St Catharine’s College, Cambridge. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).
• Frank Stubbings: Bedders, Bulldogs and Bedells: A Cambridge Glossary. Cambridge University Press, 1995. ISBN 978-0-521-47978-3. (ang.).
• The colleges and halls: St Catharine's. W: A History of the County of Cambridge and the Isle of Ely: Volume 3, the City and University of Cambridge. J.P.C. Roach (red.). 1959, s. 415-420, seria: Victoria County History. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).