Sroczek seszelski
Copsychus sechellarum[1]
A. Newton, 1865
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

muchołówkowate

Podrodzina

muchołówki

Plemię

Copsychini

Rodzaj

Copsychus

Gatunek

sroczek seszelski

Synonimy
  • Copsychus seychellarum A. Newton, 1865
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Sroczek seszelski[3] (Copsychus sechellarum) – gatunek ptaka z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae), zamieszkujący endemicznie Seszele na Oceanie Indyjskim. Monotypowy[4]; zagrożony wyginięciem.

Morfologia

Ma około 18–21 cm[5] długości. Samce ważą średnio 77 g, a samice 65 g[6]. Ma czarne, błyszczące upierzenie z białymi paskami na obu skrzydłach.

Ekologia i zachowanie

Jego siedliska to lasy, plantacje i okolice ogrodów.

Jest to ptak terytorialny i przeważnie monogamiczny. Gniazdo znajduje się w dziupli lub w koronie palmy kokosowej, wykorzystuje też budki lęgowe. Samica składa jedno jajo i głównie ona je wysiaduje przez około 18 dni. Pisklę jest karmione przez oboje rodziców jeszcze 2–3 miesiące po tym, jak opuści gniazdo. Młodociane osobniki po opuszczeniu gniazda latają jeszcze słabo i są podatne na ataki drapieżników[7].

Gatunek ten jest uważany za dosyć żywotny – sroczki seszelskie dożywają 15 lat[7].

Status

W latach 70. i 80. XX wieku gatunek był na skraju wymarcia, do czego przyczyniła się utrata siedlisk oraz drapieżnictwo ze strony kotów i szczurów, a gdy ptak stał się rzadki, także chwytanie okazów do kolekcji muzealnych[7]. W 1981 żyło około 20 osobników, wszystkie na Fregate Island[2]. W 1990 zliczono 23[7]. Wtedy też organizacja BirdLife International i jej partner Królewskie Towarzystwo Ochrony Ptaków (RSPB), przy wsparciu władz Seszeli, zajęły się ratowaniem gatunku[7]. W 2005 roku populacja wyniosła 178 ptaków na czterech wyspach i status IUCN został zmieniony z CR (krytycznie zagrożony) na EN (zagrożony). W 2015 roku populacja liczyła 283 osobniki na pięciu wyspach[2].

Przypisy

  1. ↑ Copsychus sechellarum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 3 Copsychus sechellarum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Copsychini Sundevall, 1872 (wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-09].
  4. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Chats, Old World flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-04]. (ang.).
  5. ↑ Species factsheet: Copsychus sechellarum. BirdLife International. [dostęp 2020-04-09]. (ang.).
  6. ↑ Collar, N.: Seychelles Magpie-robin (Copsychus sechellarum). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-09].
  7. 1 2 3 4 5 Seychelles Magpie Robin: a success story. [w:] Nature Seychelles [on-line]. 2005-08-16. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.