Spismichałowa Czuba
Zámky
Ilustracja
Spismichałowa Czuba i Niżnia Szeroka Przełęcz – widok z południowego wschodu
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2010 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Spismichałowa Czuba”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Spismichałowa Czuba”
Ziemia49°12′46,5″N 20°07′35,1″E/49,212917 20,126417

Spismichałowa Czuba (słow. Zámky, niem. Burgberg, węg. Zamki[1]) – szczyt o wysokości 2010 m n.p.m.[2] w słowackich Tatrach Wysokich, znajdujący się w grani bocznej odchodzącej od Szerokiej Jaworzyńskiej na północny zachód. Jest to najwyższy wierzchołek tej grani. Od Szerokiej Jaworzyńskiej oddzielony jest Niżnią Szeroką Przełęczą, a od Horwackiego WierchuSpismichałową Przełęczą.

Od wierzchołka Spismichałowej Czuby odchodzi na zachód długa grań zwana Zamkami, która oddziela Litworowy Żleb od Doliny Spismichałowej. Zamki dzielą się na dwie części, które rozdziela Wyżni Spismichałowy Przechód. Powyżej niego znajdują się Wyżnie Zamki, a poniżej Niżnie Zamki. Na południowo-zachodnich stokach Spismichałowej Czuby znajdują się rozległe upłazy zwane Upłazkami, które ciągną się znad Polany pod Upłazki w Dolinie Białej Wody, aż do górnych partii Litworowego Żlebu. Litworowa Kazalnica i Upłazkowy Przechód dzielą je na Skrajne i Zadnie Upłazki.

Nazwa Spismichałowej Czuby pochodzi od Doliny Spismichałowej, chociaż niekiedy zwana jest błędnie Zamkami.

Na wierzchołek już dawniej wchodzili myśliwi podczas swoich polowań w tychże rejonach. Następnie wdrapywali się na nią kartografowie i turyści, chociaż ci ostatni bardzo rzadko, ponieważ wierzchołek nigdy nie cieszył się dużym powodzeniem.

Pierwsze turystyczne wejście zimowe:

Przypisy

  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].

Bibliografia

  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XV. Mały Jaworowy Szczyt – Szeroka Jaworzyńska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1972.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.