| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Depeche Mode | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
kwiecień-sierpień 2016 | |||
| Gatunek |
Synth pop, rock alternatywny, rock elektroniczny, dance-rock | |||
| Długość |
49:23 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
James Ford[2] | |||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
| Single z albumu Spirit | ||||
| ||||
Spirit – czternasty album studyjny brytyjskiej grupy Depeche Mode, którego premiera odbyła się 17 marca 2017 roku.
Materiał został nagrany w Santa Barbara i Nowym Jorku od kwietnia do sierpnia 2016 roku. Album został nagrany z nowym producentem, Jamesem Fordem. Jest to ostatni album grupy, na którym zagrał zmarły w 2022 roku Andy Fletcher.
Lista utworów
| Numer | Tytuł | Długość | Kompozytor |
|---|---|---|---|
| 01. | „Going Backwards” | 5:42 | Martin Gore |
| 02. | „Where’s the Revolution” | 4:59 | Martin Gore |
| 03. | „The Worst Crime” | 3:48 | Martin Gore |
| 04. | „Scum” | 3:14 | Martin Gore |
| 05. | „You Move” | 3:49 | Martin Gore, David Gahan |
| 06. | „Cover Me” | 4:51 | David Gahan, Christian Eigner, Peter Gordeno |
| 07. | „Eternal” | 2:24 | Martin Gore |
| 08. | „Poison Heart” | 3:17 | David Gahan, Christian Eigner, Peter Gordeno |
| 09. | „So Much Love” | 4:29 | Martin Gore |
| 10. | „Poorman” | 4:25 | Martin Gore |
| 11. | „No More (This Is The Last Time)” | 3:13 | David Gahan, Kurt Uenala |
| 12. | „Fail” | 5:07 | Martin Gore |
Bonus tracks
| Numer | Tytuł | Długość | Kompozytor |
|---|---|---|---|
| 01. | „Cover Me (Alt Out)” | 4:27 | David Gahan, Christian Eigner, Peter Gordeno |
| 02. | „Scum (Frenetic Mix)” | 5:26 | Martin Gore |
| 03. | „Poison Heart (Tripped Mix)” | 3:48 | David Gahan, Christian Eigner, Peter Gordeno |
| 04. | „Fail (Cinematic Cut)” | 5:38 | Martin Gore |
| 05. | „So Much Love (Machine Mix)” | 7:20 | Martin Gore |
Twórcy
Depeche Mode
- Dave Gahan – wokal prowadzący
- Martin Gore – gitara, chórki, syntezatory, wokal prowadzący („Eternal” i „Poorman”)
- Andy Fletcher – syntezatory, gitara basowa, chórki
Pozostali
- James Ford – perkusja (oprócz „Eternal”), miksowanie, produkcja, pedal steel guitar („Cover Me”)
- Matrixxman – programowanie
- Kurt Uenala – programowanie, gitara basowa („Poison Heart”, „No More (This Is The Last Time)”)
- Jimmy Robertson – inżynier dźwięku
- Connor Long, Óscar Muñoz, David Schaeman – asystenci inżyniera
- Brendan Morawski – asystent inżyniera, asystent miksowania
- Brian Lucey – mastering
- Daniel Miller – A&R
- Jonathan Kessler – zarządzanie
Artwork
- Anton Corbijn – okładka, wizualizacje i dyrektor artystyczny
- Anton Corbijn, SMEL (Amsterdam) – design
Single[24]
- Where’s the Revolution (3 lutego 2017)
- Going Backwards (23 czerwca 2017)
- Cover Me (6 października 2017)
Certyfikat
| Kraj | Certyfikat | Sprzedaż |
|---|---|---|
 Polska (ZPAV) |
3x platynowa płyta[25] | 60 000+ |
Przypisy
- ↑ Depeche Mode – Spirit. Discogs. [dostęp 2022-12-26]. (ang.).
- 1 2 Neil Z. Yeung: Spirit – Depeche Mode. AllMusic. [dostęp 2022-12-26]. (ang.).
- ↑ Depeche Mode – Spirit. Album of the Year. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
- ↑ AnyDecentMusic?: Depeche Mode – Spirit. AnyDecentMusic?. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ Metacritic: Spirit by Depeche Mode. Metacritic. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
- ↑ Joe Muggs: CD: Depeche Mode – Spirit. The Arts Desk. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
- ↑ Mat Smith: Depeche Mode – Spirit. Clash. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ Robert Ham: Album Review: Depeche Mode – Spirit. Consequence of Sound. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ Jim Farber: Depeche Mode's Spirit: EW review. Entertainment Weekly. [dostęp 2022-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-05)]. (ang.).
- ↑ Dylan Barnabe: Depeche Mode Spirit. Exclaim!. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
- ↑ Alexis Petridis: Depeche Mode: Spirit review – stripped back, amped up and angry. The Guardian. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ Michael Schuh: Depeche Mode – Spirit. laut.de. [dostęp 2023-12-16]. (niem.).
- ↑ Chris Todd: Depeche Mode „Spirit”. The Line of Best Fit. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ John Murphy: Depeche Mode – Spirit. musicOMH. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
- ↑ Kitty Empire: Depeche Mode: Spirit review – angry after all these years. The Observer. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ Mack Hayden: Depeche Mode: Spirit. Paste. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
- ↑ Saby Reyes-Kulkarni: Spirit – Depeche Mode. Pitchfork. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ Stanisław Kuczok: Depeche Mode – Spirit. Porcys. [dostęp 2023-12-18].
- ↑ Alix Buscovic: Spirit | Depeche Mode. Record Collector. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
- ↑ Kory Grow: Review: Depeche Mode Back In ‘Violator’ Mode on 14th LP ‘Spirit’. Rolling Stone. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ Raul Stanciu: Depeche Mode – Spirit. Sputnikmusic. [dostęp 2022-12-27]. (ang.).
- ↑ Barry Divola: Spectrum music reviews: Bush, Laura Marling, Depeche Mode and more (Depeche Mode, SPIRIT). The Sydney Morning Herald. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
- ↑ Lily Moayer: Depeche Mode – Spirit. Under the Radar. [dostęp 2023-12-18]. (ang.).
- ↑ Depeche Mode Albums: songs, discography, biography, and listening guide - Rate Your Music [online], rateyourmusic.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2018 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-12-07].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.