| Sphyrapicus[1] | |||
| S.F. Baird, 1858[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – oskomik czerwonogłowy (S. ruber) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Sphyrapicus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Picus varius Linnaeus, 1766 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Sphyrapicus – rodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej[5].
Morfologia
Długość ciała 19–23 cm; masa ciała 35–64 g[5].
Systematyka
Etymologia
- Pilumnus: w mitologii rzymskiej Pilumnus był bratem Picumnusa, personifikacją dzięcioła i towarzyszem Marsa[6]. Gatunek typowy: Picus thyroideus Cassin, 1852; młodszy homonim Pilumnus Leach, 1815 (Crustacea).
- Sphyrapicus: gr. σφυρα sphura „młotek, knypel”; późnogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”[6].
- Campoborus: gr. καμπη kampē „gąsienica”; -βορος -boros „pożerający”, od βιβρωσκω bibrōskō „pożerać”[6]. Gatunek typowy: Picus thyroideus Cassin, 1852.
- Cladoscopus: gr. κλαδος klados „gałązka”; σκοπος skopos „obserwator”, od σκοπεω skopeō „obserwować”[6]. Nowa nazwa dla Sphyrapicus Baird, 1858 ze względu na puryzm; młodszy homonim Cladoscopus Reichenbach, 1853[uwaga 1] (Dendrocolaptidae).
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
- Sphyrapicus thyroideus (Cassin, 1852) – oskomik ciemnogłowy
- Sphyrapicus varius (Linnaeus, 1766) – oskomik czerwonogardły
- Sphyrapicus nuchalis S.F. Baird, 1858 – oskomik pstrogłowy
- Sphyrapicus ruber (J.F. Gmelin, 1788) – oskomik czerwonogłowy
Uwagi
Przypisy
- ↑ Sphyrapicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ S.F. Baird: Order Scansores. W: S.F. Baird, J. Henry: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war. T. 9: Birds. Cz. 2. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer, 1858, s. xxviii, 101. (ang.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Conspectus Volucrum Zygodactylorum. „Ateneo Italiano”. 2, s. 123, 1854. (łac.).
- 1 2 J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 4: Klettervögel. Cz. 2: Spechte. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1863, s. 80. (niem.).
- 1 2 D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-06-28]. (ang.).
- 1 2 3 4 Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Melanerpini Gray,GR, 1846 (wersja: 2020-05-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-28].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.