Obraz RM mózgu z zaznaczoną zmianą nowotworową
Widmo rezonansu magnetycznego in vivo obszaru zaznaczonego wyżej na obrazie RM. Kolorem czerwonym wyróżniono sygnał alaniny

Spektroskopia rezonansu magnetycznego in vivo, w skrócie: in vivo MRS (od ang. in vivo magnetic resonance spectroscopy), in vivo MRI (od ang. in vivo magnetic resonance imaging), in vivo NMR (od ang. in vivo nuclear magnetic resonance) – wyspecjalizowana technika związana z obrazowaniem metodą rezonansu magnetycznego (RM)[1][2], stosowana głównie do badania guzów mózgu.

Umożliwia ona uzyskanie informacji o składzie biochemicznym w wybranych miejscach organizmu w sposób nieinwazyjny (bez konieczności wykonywania biopsji), podczas gdy RM dostarcza jedynie danych o budowie (strukturze) badanego narządu – na przykład gdy RM pokazuje, gdzie w ciele pacjenta jest zlokalizowany guz, spektroskopia rezonansu magnetycznego in vivo pozwala na określenie, jaki jest jego stopień złośliwości histologicznej.

Aparat do tego rodzaju spektroskopii może być dostrojony do odbierania sygnałów rezonansowych określonych jąder atomów, przykładowo 1H, 31P, 23Na i 19F. Na uzyskanym widmie rezonansu magnetycznego można zidentyfikować sygnały wybranych związków chemicznych – do najczęściej analizowanych należą: cholina, kreatyna, inozytol, glukoza, N-acetyloasparaginian, alanina i kwas mlekowy.

Przypisy

  1. ↑ In-vivo magnetic resonance spectroscopy. Berlin: Springer-Verlag, 1992. ISBN 3-540-55029-1.
  2. ↑ Jansen JF., Backes WH., Nicolay K., Kooi ME. 1H MR spectroscopy of the brain: absolute quantification of metabolites.. „Radiology”. 2 (240), s. 318–332, sierpień 2006. DOI: 10.1148/radiol.2402050314. PMID: 16864664.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.