Songjiang
松江区
Dzielnica Szanghaju
ilustracja
Państwo

 Chiny

Miasto

Szanghaj

Powierzchnia

604,67 km²

Populacja (2009)
• liczba ludności


559 442[1]

Strefa numeracyjna

021

Kod pocztowy

201600

Położenie na mapie Szanghaju
Położenie na mapie
31°00′21″N 121°14′00″E/31,005833 121,233333
Strona internetowa

Songjiang (chiń.: 松江区, pinyin: Sōngjiāng Qū) – dzielnica w południowo-zachodniej części miasta wydzielonego Szanghaj; w granicach miasta od 1958 roku.

Historia

Na terenach obejmujących dzisiejszą dzielnicę utworzono w 751 roku powiat Huating (華亭)[2], który w 1277 roku otrzymał status prefektury oraz nową nazwę – Songjiang[3]. Za rządów dynastii Ming (1368–1644) i Qing (1644–1911) Songjiang rozwinęło się w duży ośrodek miejski. Początkowo gospodarka regionu opierała się przede wszystkim na produkcji i sprzedaży ryżu, lecz po przywiezieniu bawełny przez Mongołów w XIV wieku zaczęto stopniowo odchodzić od uprawy zbóż[4]. Songjiang stało się ważnym producentem bawełny oraz ośrodkiem przędzalnictwa i tkactwa[2]. Podczas powstania tajpingów (1851–64) miejscowość była ważnym punktem strategicznym dla obrony Szanghaju; Songjiang zostało poważnie zniszczone w czasie walk[4].

Szybki rozwój Szanghaju w XIX wieku osłabił pozycję ekonomiczną Songjiang[4]. W 1958 roku powiat Songjiang włączono do miasta wydzielonego Szanghaj[5]. Kolejna faza rozwoju Szanghaju, która rozpoczęła się w latach 80. przyniosła tym razem korzyści dla Songjiang, gdzie utworzono nową strefę przemysłową (przemysł elektromaszynowy, biochemiczny, farmaceutyczny i wysokich technologii) wraz ze strefą wolnego handlu. W 1998 roku Songjiang otrzymało status dzielnicy[5]. Po 2000 roku otworzono w dzielnicy kilka szkół wyższych i ośrodków badawczych[4].

Geografia

Dzielnica Songjiang leży w południowo-zachodniej części Szanghaju i zajmuje powierzchnię 604,67 km², co stanowi 9,5% powierzchni ogólnej miasta wydzielonego. 87,91% powierzchni dzielnicy obejmuje ląd, natomiast 12,09% to woda[6].

Przez dzielnicę przepływa rzeka Wusong Jiang (dawniej Song Jiang), która bierze swój początek z jeziora Tai Hu i uchodzi do rzeki Huangpu Jiang.

Przypisy

  1. ↑ 人口. 上海松江门户网站. [dostęp 2011-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-05)]. (chiń.).
  2. 1 2 Linda Grove, Christian Daniels: State and society in China: Japanese perspectives on Ming-Qing social and economic history. Tokyo: University of Tokyo Press, 1984, s. 20. ISBN 4-13026-042-1.
  3. ↑ Mark Elvin, Liu Cuirong: Sediments of time: environment and society in Chinese history. Cambridge: Cambridge University Press, 1998, s. 159. ISBN 0-521-56381-X.
  4. 1 2 3 4 Songjiang, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-03-18] (ang.).
  5. 1 2 历史沿革. 上海松江门户网站. [dostęp 2011-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-06)]. (chiń.).
  6. ↑ 自然地理. 上海松江门户网站. [dostęp 2011-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-06)]. (chiń.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.