Sokolniki
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

katowickie

Powiat

1954: włoszczowski
1955: zawierciański
1956–72: myszkowski

Data powstania

29 września 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Sokolniki

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

3

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1955)

18

brak współrzędnych

Sokolniki – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Sokolniki z siedzibą GRN w Sokolnikach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie włoszczowskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13l/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Dzibice i Sokolniki ze zniesionej gminy Lelów i Zagórze ze zniesionej gminy Irządze w tymże powiecie[6].

1 stycznia 1955 gromadę przyłączono do powiatu zawierciańskiego w woj. stalinogrodzkim[7]. Dla gromady ustalono 18 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu myszkowskiego w tymże województwie[9]

20 grudnia 1956 województwo stalinogrodzkie przemianowano (z powrotem) na katowickie[10].

1 stycznia 1957 z gromady Sokolniki wyłączono przysiółek Gaiska włączając go do gromady Lelów w powiecie włoszczowskim w woj. kieleckim[11].

31 grudnia 1959 do gromady Sokolniki włączono obszar zniesionej gromady Tomiszowice w tymże powiecie[12].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[13].

Zobacz też: gmina Sokolniki.

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. 1 2 Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 13l/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu włoszczowskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 251
  8. Uchwała Nr 51/383 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Zawierciu z 15. X. 1954 w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkiej rady narodowej w nowoprzydzielonej gromadzie Sokolniki (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Stalinogrodzie z dnia 6 listopada 1954 r., Nr. 9, Poz. 50)
  9. Dz.U. z 1955 r. nr 45, poz. 297
  10. Dz.U. z 1956 r. nr 58, poz. 269
  11. Dz.U. z 1956 r. nr 58, poz. 275
  12. Uchwała Nr 10/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 2 września 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie katowickim; w ramach Zarządzenia Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 1 grudnia 1959 r. (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 30 grudnia 1959 r., Nr. 7, Poz. 33)
  13. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.