7810507000 | |||||||||||||||||||
sobór | |||||||||||||||||||
Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Sankt Petersburgu | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Petersburga | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji | |||||||||||||||||||
59°56′24,2″N 30°19′44,3″E/59,940056 30,328972 | |||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Sobór Zmartwychwstania Pańskiego, Cerkiew na Krwi (ros. храм Воскресения Христова, Храм Спаса на Крови) – sobór wzniesiony w Sankt Petersburgu nad Kanałem Gribojedowa.
Budowla została wzniesiona na miejscu, gdzie w 1881 został śmiertelnie ranny w wyniku zamachu car Aleksander II i stąd właśnie pochodzi popularna nazwa cerkwi – na Krwi. Prace rozpoczął w 1883 Aleksander III dla upamiętnienia swojego ojca i trwały one do 1907. Sobór wzniesiono według projektu Alfreda Parlanda i Ignatija Małyszewa. W 1930 świątynia została zamknięta i planowano ją zburzyć, 26 lat później uzyskała status zabytku. Ponownie otwarto ją w 1997 po niemal 30-letnich pracach konserwatorskich. Dziś jest jedną z głównych atrakcji turystycznych Petersburga.
Ogólna powierzchnia świątyni wynosi 1642 m², wysokość – 81 m. Sobór wybudowano w tradycyjnym rosyjskim stylu, panującym w budownictwie sakralnym w XVI i XVII wieku i jest bogato dekorowany. Z zewnątrz widoczne są płytki ceramiczne, mozaiki, szkliwione cegły, marmur, granit oraz różnorodne detale architektoniczne (np. kokoszniki). Cebulaste kopuły są złocone i emaliowane.
Wnętrze niemal całkowicie pokryte jest dekoracją mozaikową, którą zaprojektowali: Wiktor Wasniecow, Michaił Niestierow i Michaił Wrubiel. Mozaiki przedstawiają sceny z Nowego Testamentu, wizerunki świętych oraz 144 herby regionów, prowincji i miast z czasów panowania cara Aleksandra III[1]. Ich ogólna powierzchnia, obejmująca mozaiki zdobiące sobór z zewnątrz i wewnątrz, wynosi 6560 m². Posadzki oraz ikonostas są także dekorowane 20 rodzajami kamieni, m.in. marmurem i porfirem.
Przypisy
- ↑ Tom Masters, Simon Richmond: Lonely Planet St Petersburg. Wyd. 6. Londyn: Lonely Planet, 2012, s. 49. ISBN 978-1741793277.
Bibliografia
- Hardt E., Petersburg – impresje i raport z carskiej stolicy [w:] „Renowacje i zabytki” nr 1 (13) 2005, ISSN 1643-2029.
- Eliza Małek , Elżbieta Stefanowicz-Maciaszek , Petersburg. Miasto białych nocy, Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2006, ISBN 83-60506-40-X, ISBN 978-83-60506-40-0, OCLC 749876363 .
- Sankt-Petersburg. Historia i architektura, Sankt-Petersburg 2005, ISBN 5-9663-0007-0.
Linki zewnętrzne
- Historia i opis soboru. eng.cathedral.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-06)]. ang.
- Historia i opis soboru. petersburg.ovh.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. pol.
- Galeria zdjęć soboru