Sobór Opieki Matki Bożej (Sobór Wasyla Błogosławionego)
Собор Покрова Пресвятой Богородицы, что на Рву (Храм Василия Блаженного)
7710342000[1]
sobór / muzeum
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Wezwanie

Opieki Matki Bożej, Wasyla Błogosławionego

Wspomnienie liturgiczne

1/14 października;
2/15 sierpnia

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Opieki Matki Bożej (Sobór Wasyla Błogosławionego)”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Opieki Matki Bożej (Sobór Wasyla Błogosławionego)”
Ziemia55°45′09,0″N 37°37′22,9″E/55,752500 37,623028
Strona internetowa

Sobór Wasyla Błogosławionego (ros. Собор Василия Блаженного) lub Sobór Opieki Matki Bożej na Fosie (Собор Покрова Богородицы, что на Рву) – prawosławny sobór w Moskwie, znajdujący się na placu Czerwonym, w pobliżu Kremla.

Historia

Zbudowany w latach 1555–1561 przez cara Iwana Groźnego miał upamiętniać zwycięstwo w wojnie z kazańskimi Tatarami i zdobycie ich stolicy – miasta Kazań. Za jego autora uważa się pskowskiego mistrza Postnika Jakowlewa, zwanego Barmą. Według niektórych historyków w budowie brali udział włoscy mistrzowie, tworząc szczególne połączenie tradycyjnej słowiańskiej architektury i europejskiego stylu epoki Odrodzenia. Legenda głosi, że po ukończeniu budowli Iwan Groźny rozkazał oślepić architektów, by nigdy więcej nie stworzyli takiego cudu. Jednakże nie wydaje się to prawdą, ponieważ, jak wiadomo z późniejszych doniesień, Postnik brał udział również w budowaniu Kremla Kazańskiego.

Sobór poświęcono Opiece Matki Bożej, co wiązało się ze świętem, które przypadło w dniu rozpoczęcia się oblężenia Kazania. Powszechnie jednak używa się wezwania Wasyla Błogosławionego – nawiedzonego mnicha, którego doczesne szczątki złożono w świątyni[2].

Na sobór składa się osiem oddzielnych cerkwi, symbolizujących osiem dni walk pod Kazaniem: Troicka, Nikołaja Welikoreckogo (welikorecka ikona św. Mikołaja), Wejścia do Jeruzalem, Cypriana i Justyna, Trzech Świętych Hierarchów, Aleksandra Świrskiego, Warłaama Chutyńskiego oraz Grzegorza Ormiańskiego. Wszystkie osiem cerkwi (cztery główne i cztery mniejsze) zwieńczone są charakterystycznymi „cebulowymi” kopułami i zgrupowane dookoła dziewiątej pokrowskiej cerkwi, zakończonej niewielką kopułą. Wszystkie cerkwie połączone są wspólną podstawą, obwodowym korytarzem i środkowymi arkadowymi przejściami.

Sobór był wielokrotnie restaurowany i przebudowywany. W XVII w. dodano kopuły nad wejściami i kolorowe dekoracje kopuł głównych (wcześniej wszystkie były pozłacane), wewnętrzne i zewnętrzne ornamenty i malunki. W 1929 sobór został zamknięty, a jego dzwony zdjęte. Od 1990 Sobór jest filią Muzeum Historycznego, w której zbiorach znajduje się m.in. 19 historycznych dzwonów. W jego posiadaniu znajduje się również niezwykła kolekcja broni z czasów Iwana Groźnego[3].

Od 1991 r. sobór – oprócz pełnienia funkcji muzealnych – jest ponownie użytkowany liturgicznie; od 1997 r. nabożeństwa są celebrowane w każdą niedzielę oraz w święta patronalne[4].

W pobliżu świątyni znajduje się odsłonięty w 1818 pomnik Minina i Pożarskiego.

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Strona rejestru zabytków. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-22)].
  2. ↑ Moskwa krok po kroku. W: Christopher Rice, Melanie Rice: Moskwa. Warszawa: Hachette Polska, 2009, s. 108, seria: Przewodniki Wiedzy i Życia. ISBN 978-83-7575-619-7.
  3. ↑ Bajkał. W: praca zbiorowa: Szlak transsyberyjski. Wyd. 4. Gliwice: Bezdroża, 2012-05-17, s. 141, seria: Przewodniki Bezdroży. ISBN 978-83-246-4947-1.
  4. ↑ Московский Кремль: собор Покрова Пресвятой Богородицы на Рву (храм Василия Блаженного). patriarchia.ru. [dostęp 2019-09-22]. (ros.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.