Sobór Chrystusa Zbawiciela

Храм Христа Спасителя (Калининград)

sobór katedralny
Sobór od frontu
Państwo	Rosja
Obwód	królewiecki
Miejscowość	Królewiec
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	kaliningradzka
Wezwanie	Chrystusa Zbawiciela
Wspomnienie liturgiczne	6/19 sierpnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1995 Data zakończenia budowy 1996 Data poświęcenia 10 września 2006 Aktualne przeznaczenie czynny sobór katedralny eparchii kaliningradzkiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
Dane świątyni Styl bizantyjsko-ruski Architekt Oleg Kopyłow Świątynia • materiał bud. • długość • szerokość • liczba wiernych • cegła 31 m 31 m 3000 osób Kopuła • liczba kopuł • wysokość zew. 5 kopuła centralna: 73 m
Położenie na mapie Królewca Królewiec, sobór Chrystusa Zbawiciela
Położenie na mapie Rosji Królewiec, sobór Chrystusa Zbawiciela
Położenie na mapie obwodu królewieckiego Królewiec, sobór Chrystusa Zbawiciela
54°43′15,6″N 20°30′11,4″E/54,721000 20,503167
Strona internetowa

Ikonostas

Sobór Chrystusa Zbawiciela w Królewcu – prawosławny sobór w Królewcu, katedra eparchii kaliningradzkiej; należy do dekanatu Zaśnięcia Matki Bożej tejże eparchii^[1].

Nazwa oficjalna brzmi: Sobór katedralny Chrystusa Zbawiciela w Królewcu (ros. Kafiedralnyj sobor Christa Spasitela goroda Kaliningrada – Kафедральный собор Христа Спасителя г. Калининграда). Wznosi się w samym centrum miasta, przy placu Pobiedy (plac Zwycięstwa; ros. płoszczad Pobiedy – площадь Победы; w Królewcu przed 1945 plac Hanzy – niem. Hansaplatz).

Świątynia jest też znana pod wezwaniem Narodzenia Pańskiego (ros. Рождества Христова)^[1].

Historia

O lokalizacji zadecydowało referendum wśród mieszkańców. Kamień węgielny pod budowę i wysoki drewniany krzyż został poświęcony w 1995. 23 czerwca 1996 w obecności prezydenta Rosji Borysa Jelcyna umieszczono ziemię zaczerpniętą spod murów soboru katedralnego Chrystusa Zbawiciela w Moskwie. Konsekracji dokonał patriarcha Aleksy II 10 września 2006, w obecności prezydenta Władimira Putina.

Architektura

Projekt w zmodernizowanym stylu bizantyjsko-ruskim sporządził miejscowy architekt Oleg Kopyłow, inspirując się średniowieczną architekturą Rusi Włodzimiersko-Suzdalskiej i bryłą zrekonstruowanego dziewiętnastowiecznego soboru o tym samym wezwaniu w Moskwie, największej cerkwi prawosławnej w świecie. Należy do najwyższych budowli miasta. Powstał na potężnym cokole ze schodami. Właściwa świątynia wznosi się na rzucie ośmioboku długości i szerokości 31 m, całkowita wysokość sięga 73 m. Wieńczą ją złocone kopuły: główna i cztery mniejsze. Symetria kompozycji podkreśla monumentalizm założenia.

Sobór mieści 3000 osób. Nabożeństwa w dni powszednie odprawiane są w dolnej Świątyni Chwały Wojskowej (ru: Chram woinskoj sławy – Храм воинской славы), obliczonej na 400 miejsc.

Obok cerkwi znajdował się drewniany „mały sobór”, nawiązujący do tradycyjnej ludowej architektury rosyjskiej, wzniesiony (w zamierzeniu jako tymczasowy) w 1996. Został rozebrany w roku 2009, na jego miejscu wzniesiono kaplicę pw. śś. Piotra i Febronii^[2].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona soboru ros.