Skwarzawa
Ilustracja
Zrujnowany kościół rzymskokatolicki w Skwarzawie
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

złoczowski

Powierzchnia

3,871 km²

Wysokość

240 m n.p.m.

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


1081
279,26 os./km²

Nr kierunkowy

3265

Kod pocztowy

80712

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Skwarzawa”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Skwarzawa”
Ziemia49°52′06″N 24°44′45″E/49,868333 24,745833

Skwarzawa (ukr. Скваря́ва) – wieś w rejonie złoczowskim obwodu lwowskiego.

Położenie

Na podstawie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich (XIX w.) Skwarzawa to: wieś w powiecie złoczowskim położona 15 km na północny-zachód od sądu powiatowego, stacji kolejowej i urzędu poczty i telegrafu w Złoczowie[1].

Historia

Wieś założona w 1441 roku. W dniu 8 października 1673 roku pod Skwarzawą król Michał Korybut Wiśniowiecki lustrował przez 5 godzin zgromadzone tutaj przed wyprawą chocimską doborowe wojsko pod naczelnym dowództwem Jana Sobieskiego, składające się z 11 regimentów piechoty, 160 chorągwi i 50 dział[2]. W XIX wieku Skwarzawa należała do rodziny Mrozowickich herbu Prus III[3][4]. W 1848 roku patronką tytularną cerkwi grekokatolickiej pw. Św. Jerzego w Skwarzawie była Antonina Mrozowicka[5].

W latach 1905-1911 we wsi na działce podarowanej przez właściciela ziemskiego Apolinarego Jaworskiego wzniesiono kościół rzymskokatolicki, będący filią parafii w Białym Kamieniu[6].

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Skwarzawa w powiecie złoczowskim województwa tarnopolskiego. Miejscowość liczy 1081 mieszkańców.

W latach 1943-1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 48 Polaków, w tym kierownika szkoły[7].

Znajduje się tu przystanek kolejowy Skwarzawa, położony na linii Tarnopol - Lwów.

Przypisy

  1. ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X. Warszawa: 1880–1902, s. 742.
  2. ↑ Robert Buczak, Kontrowersje i ponadczasowy wydźwięk legendy „Rokoszu Gliniańskiego” w sarmackiej wizji dziejów Augustyna Kołudzkiego, [w:] Studia nad Historią, Kulturą i Polityką, t. 2, Zielona Góra 2008, s. 51.
  3. ↑ Schematismus des Königreiches Galizien und Lodomerien. Für das Jahr 1840, Lwów, s. 330, 1840.
  4. ↑ Provinzial-Handbuch der Konigreiche Galizien und Lodomerien: fur das Jahr 1844, Lwów 1844, s. 347, 1844.
  5. ↑ Schematismus universi venerabilis cleri archidioeceseos metropolitanae graeco-catolicae Leopolensis pro Anno Domini 1848, Lwów 1848, s. 139., 1848.
  6. ↑ SKWARZAWA. Dawny kościół bez wezwania (1905 - 1911). Lwowski obw., Złoczowski r-n | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2023-05-06].
  7. ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 509, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.

Bibliografia

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X, Warszawa, 1880–1902, s. 742.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.