Skarłowacenie to ewolucyjny proces sukcesywnego zmniejszania się rozmiarów ciała populacji danego gatunku wskutek presji selektywnej zwiększającej przeżywalność mniejszych osobników. Ze względu na specyficzne warunki, dość często zjawisko to zachodzi na wyspach – karłowacenie wyspowe[1].

Wykopano kopalne szczątki karłowatych mamutów, słoni i hipopotamów. Najczęściej skarłowacenie powstaje przy stopniowo zmniejszającej się pojemności środowiska.

Na przykład podnoszenie się poziomu wody w Morzu Śródziemnym rozdzieliło pierwotnie ciągłą populację na endemiczne podgatunki, których karłowate wersje żyły na oddzielonych wodą wyspach.

Zobacz też

Przypisy

  1. wyspiarskie fauny, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2012-05-29].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.