Skala Palermo, a dokładniej Techniczna Skala Palermo Ryzyka Uderzenia (ang. Palermo Technical Impact Hazard Scale) – skala logarytmiczna wykorzystywana przez astronomów do oceny potencjalnego ryzyka uderzenia w Ziemię^[1] przelatującej planetoidy, komety lub meteoroidu (są to tzw. obiekty bliskie Ziemi - NEO). Podobna, ale bardziej opisowa, skala Torino jest stosowana w opisach popularnonaukowych.

Wyznaczanie

Parametr skali Palermo P powstaje z połączenia dwóch rodzajów danych: prawdopodobieństwa uderzenia w Ziemię oraz energii kinetycznej uderzającego obiektu.

Parametr P wyznaczany jest ze wzoru^[2]:

${\displaystyle P=\log _{10}{\frac {p_{i}}{f_{B}\Delta T}}}$

gdzie

• p_i jest prawdopodobieństwem uderzenia obiektu w Ziemię
• ΔT jest przedziałem czasowym (wyrażanym w latach) podczas którego może nastąpić zderzenie z prawdopodobieństwem p_i
• f_B jest tzw. roczną bazową częstotliwością uderzenia.

Roczna bazowa częstotliwość uderzenia jest zdefiniowana jako:

${\displaystyle f_{B}={\frac {3}{100}}\cdot E^{-4/5}}$

i określa roczne prawdopodobieństwo wydarzenia podczas którego nastąpi uderzenie z energią E (wyrażaną w megatonach) co najmniej tak dużą jak danego wydarzenia rozpatrywanego do wyznaczania P.

Skala ryzyka

Parametr P równy 0 oznacza, że ryzyko uderzenia danego obiektu jest takie samo jak ryzyko bazowe (czyli przeciętne ryzyko stwarzane na przestrzeni lat przez obiekty o tej samej wielkości lub większe od rozpatrywanego)^[2]. Parametr P równy +2 oznacza, że ryzyko uderzenia danego obiektu jest 100 razy większe niż ryzyko bazowe. Parametr P niższy niż -2 określa wydarzenia o zaniedbywalnym ryzyku. Uważa się, że już obiekty którym przypisano -2≤P≤0 wymagają uważnego monitorowania.

Aktualnie przelatujące blisko Ziemi obiekty wraz z przypisanym im parametrem P są wyszczególnione na podstronie NASA^[3].

Przypisy