Sit siny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

sitowate

Rodzaj

sit

Gatunek

sit siny

Nazwa systematyczna
Juncus inflexus L.
Sp. Pl. 1:326. 1753[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Sit siny (Juncus inflexus L.) – kępowa roślina wieloletnia z rośliny sitowatych. Zasięg obejmuje tereny w południowej i północnej Afryce, południowej i środkowej Azji oraz niemal całej Europie. Zawleczony został do Australii, na Nową Zelandię, do Urugwaju i Kanady[3]. W Polsce gatunek pospolity niemal na całym obszarze (rzadszy na północno-wschodnich krańcach kraju)[5]. Rośnie w miejscach wilgotnych w górach po regiel górny.

Morfologia

Przerywany rdzeń w łodydze
Czarnobrunatne łuski u nasady pędów
Kwiatostan
Owoce
Pokrój
Tworzy duże, gęste kępy do 1 m wysokości z gęstą wiązką korzeni.
Łodygi
Szydlaste, bezkolankowe, modrosine, częściowo wypełnione rdzeniem (rdzeń przerywany), u nasady (poniżej poziomu gruntu) otulone łuskowatymi, czarnobrunatnymi i błyszczącymi pochwami. Łodygi żeberkowane.
Liście
Wyłącznie odziomkowe, szydlaste, podobne do łodyg, też modrosine.
Kwiatostan
Rozpierzchła, luźna wierzchotka szczytowa. Wygląda na boczną ponieważ u nasady wyrasta jako przedłużenie łodygi przysadka.
Kwiat
Niewielkie, okwiat rdzawy, pręcików 3–6. Kwitnie od czerwca do lipca.
Owoc
Torebka jajowata, błyszcząca, ciemnobrunatna, jajowato-trójkanciasta, z małym dzióbkiem na czubku. Nasiona są drobne, rdzawe.

Biologia i ekologia

Rośnie na podmokłych łąkach i pastwiskach na glebach ciężkich i słabo przewietrzanych (poniżej 10% zawartości powietrza). Ekspansywny na siedliskach wilgotnych nazbyt intensywnie wypasanych lub wydeptywanych.

Zmienność

Tworzy mieszańce z sitem rozpierzchłym i skupionym.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-19] (ang.).
  3. 1 2 Taxon: Juncus inflexus. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2010-11-19]. (ang.).
  4. Juncus inflexus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 313, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.

Bibliografia

  • W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
  • Marian Nowiński: Chwasty łąk i pastwisk. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1966.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.