Cegła silikatowa
Ściana z cegły silikatowej

Silikat (od łac. silicium „krzem”) – materiał budowlany wytwarzany z piasku kwarcowego, wapna palonego i wody[1], produkowany w formie cegieł silikatowych, bloczków i pustaków. Wykorzystywany w budownictwie mieszkaniowym i gospodarczym.

Historia

Technologia wytwarzania silikatów została opisana w patencie niemieckiego naukowca Wilhelma Michaelisa („Sposób wytwarzania sztucznego piaskowca”, German Patentschrift nr 14195/1881)[2]. Masowa produkcja tych materiałów rozpoczęła się w 1894 r. w Neumünster[2], natomiast pierwsza wytwórnia na ziemiach znajdujących się obecnie w granicach Rzeczypospolitej Polskiej rozpoczęła swoją działalność w 1903 r. w Piszu (Mazurska Wytwórnia Cegły Piaskowo-Wapiennej Sp. z o.o.; Johannisburg, Masurische Kalksandsteinwerke e.G.m.b.H.)[3].

Produkcja

Silikat jest odwzorowaniem występującego w naturalnych warunkach piaskowca. Do jego produkcji wykorzystywane są piasek kwarcowy (ok. 90–92% masy) składający się niemal w całości z ditlenku krzemu SiO2, wapno palone (ok. 5–8% masy) i woda. Z wymienionych surowców przygotowywana jest mieszanka, która dojrzewa od 2 do 4 godzin w silosach (reaktorach). W tym czasie następuje proces gaszenia wapna, w trakcie którego zachodzi reakcja chemiczna tlenku wapnia z wodą i powstaje wodorotlenek wapnia: CaO + H
2O → Ca(OH)
2. Następnie mieszanka dostarczana jest do pras, które formują odpowiednie wyroby. Ostatni etap produkcji silikatów polega na ich naparzaniu w hermetycznych zbiornikach nasyconą parą wodną pod wysokim ciśnieniem (1,2–1,6 MPa) w temperaturze ok. 200 °C. Proces ten nazywany jest autoklawizacją i trwa od 6 do 12 godzin. W zachodzącej wówczas reakcji chemicznej wodorotlenek wapnia łączy się z ditlenkiem krzemu, który to proces, w bardzo dużym uproszczeniu, opisuje następujące równanie reakcji: 2Ca(OH)
2 + SiO
2 → 2CaO·SiO
2·2H
2O. Powstające w tym procesie uwodnione krzemiany wapnia nadają wyrobom wysoką wytrzymałość na ściskanie[2].

Wymagania wobec materiałów silikatowych w Polsce określa norma PN-EN 771-2+A1:2015-10 Wymagania dotyczące elementów murowych – Część II: Elementy murowe silikatowe[4].

Asortyment

Wytwarza się:cegły pełne, bloczki drążone, elementy uzupełniające (bloki wentylacyjne, połówki, bloki pomocnicze), cegły łupane oraz płytki elewacyjne. Możliwe jest barwienie w masie[1].

Właściwości

Wyroby silikatowe cechują się następującymi zaletami[5]:

  • dobra izolacyjność akustyczna wynikająca z dużej masy i sztywności przegrody,
  • paroprzepuszczalność,
  • akumulacyjność cieplna,
  • odporność na korozję biologiczną,
  • mrozoodporność[2],
  • duża odporność ogniowa, są całkowicie niepalne, nie wydzielają substancji szkodliwych podczas pożaru, nieotynkowana ściana o grubościach 240 mm ma ognioodporność ok 240 minut,
  • duża powtarzalność wymiarów,
  • niskie koszty produkcji,
  • wytrzymałość na ściskanie od 15 do 30 MPa[1].

Zastosowanie

Bloczki wapienno-piaskowe są wykorzystywane do wznoszenia budynków jedno i wielomieszkaniowych, publicznych, gospodarczych, oraz obiektów małej architektury. Murowanie można wykonywać w technologii cienkospoinowej klejowej lub na zaprawy tradycyjne. Wysoka wytrzymałość pozwala na wznoszenie nośnych ścian konstrukcyjnych w budynkach kilkunastopiętrowych oraz ścian nośnych w strefach przegród o znacznych naciskach punktowych (np. ściany w strefach międzyokiennych)[5]. Specjalny rodzaj cegieł wapienno-piaskowych białych oraz barwionych wykorzystywany jest do wykonywania elewacji budynków lub budowy ogrodzeń[1].

Oddziaływanie na środowisko

Dzięki stosowanym surowcom oraz procesowi produkcji silikaty są materiałami ściennymi o niskim wpływie na środowisko naturalne. Dotyczy to również robót budowlanych, eksploatacji oraz recyklingu.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 M. Popek, B. Wapińska, Budownictwo ogólne, WSiP, 2013, s. 141, ISBN 978-83-02-13620-7.
  2. 1 2 3 4 Jacek Sawicki, Silikaty w budownictwie, „Izolacje” (1/2009), s. 82.
  3. ↑ Ostpreußisches Industrie-Adreßbuch, Meßamt G. m. b. H. (Urząd Targowy w Królewcu), 1936, s. 31.
  4. ↑ PN-EN 771-2+A1:2015-10 – wersja angielska [online], sklep.pkn.pl [dostęp 2019-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-23].
  5. 1 2 Właściwości wyrobów silikatowych [online], IZOLACJE.com.pl [dostęp 2019-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-01].

Bibliografia

  • Leszek Dulak, Izolacyjność od dzięków powietrznych i dźwięków uderzeniowych, Regulacje prawne, obliczenia i rozwiązania konstrukcyjne na przykładzie ścian z silikatów, Stowarzyszenie Producentów Silikatów „Białe Murowanie”, Warszawa 2016.
  • Dariusz Bajno, Oszczędność energii i ochrona cieplna. Regulacje prawne, obliczenia i rozwiązania konstrukcyjne na przykładzie ścian z silikatów, Stowarzyszenie Producentów Silikatów „Białe Murowanie”, Warszawa 2018, ISBN 978-83-950919-0-2.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.