Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
1773 |
Kod pocztowy |
222321 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
54°07′42″N 26°48′00″E/54,128333 26,800000 |
Sielewce (biał. Селеўцы, ros. Селевцы) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeczańskim, w sielsowiecie Gródek.
Dawniej używana nazwa – Sielowce.
Historia
W czasach zaborów wieś w gminie Horodek, w powiecie wilejskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczyła 171 mieszkańców (69 dusz rewizyjnych) i 19 domów[2].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[uwaga 1], w powiecie wilejskim, od 1927 roku w powiecie mołodeczańskim, w gminie Gródek[3][4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 266 osób, 4 były wyznania rzymskokatolickiego a 262 prawosławnego. Jednocześnie 9 mieszkańców zadeklarowało polską a 257 białoruską przynależność narodową. Były tu 53 budynki mieszkalne[5]. W 1931 w 61 domach zamieszkiwało 337 osób[6].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Chołchle Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Rakowie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Gródku[7].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[8][9]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[10].
Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.
Do 2013 roku w sielsowiecie Chołchło[11]
W Sielewcach urodził się polski profesor górnictwa i geologii inżynierskiej Jan Gliński.
Przynależność państwowa i administracyjna
- ? - 1917 Imperium Rosyjskie, gubernia wileńska, powiat wilejski
- 1917 - 1919 Rosyjska FSRR
- 1919 - 1920 Polska, Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich, okręg wileński
- 1920 Rosyjska FSRR
- 1920 - 1945[uwaga 2] Polska
- województwo:
- nowogródzkie (1920 - 1922)
- Ziemia Wileńska (1922 - 1926)
- wileńskie (od 1926)
- powiat:
- wilejski (1920 - 1927)
- mołodeczański (od 1927)
- województwo:
- 1945 - 1991 ZSRR, Białoruska SRR
- od 1991 Białoruś
Uwagi
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
- ↑ de facto do 1939
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Sielowce, wieś, powiat wilejski, gmina Horodek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 536 .
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472; zm. Dz.U. z 1926 r. nr 26, poz. 158; zm. Dz.U. z 1927 r. nr 8, poz. 62
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 45, poz. 277
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 82 .
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 58 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1530 .
- ↑ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
- ↑ okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-04-03] .
- ↑ Piotr Eberhardt , Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100 .
- ↑ Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области
Bibliografia
- Sielewce na mapie WIG
- Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3.
- Sielowce, wieś, powiat wilejski, gmina Horodek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 536 .