Siedem radości Marii
De Zeven Vreugden van Maria
Ilustracja
Autor

Hans Memling

Data powstania

1480

Medium

olej na desce

Wymiary

81,3 × 189,2 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Monachium

Lokalizacja

Stara Pinakoteka

Siedem radości Marii (niderl. De Zeven Vreugden van Maria) – obraz olejny na desce niderlandzkiego malarza niemieckiego pochodzenia Hansa Memlinga, jednego z najważniejszych przedstawicieli wczesnego odrodzenia w Europie. Dzieło ma wymiary 81,3 × 189,2 cm i przechowywane jest w Starej Pinakotece w Monachium[1].

Historia

Obraz został namalowany w 1480, o czym informowała inskrypcja na ramie, która nie zachowała się do dziś. Z tej inskrypcji dowiadujemy się też, że w 1480 Pieter Buyltink i jego żona Katharina van Riebeke podarowali dzieło katedrze w Brugii, aby zostało umieszczone w kaplicy jednego z bractw. Pod koniec XVIII w. bractwo podarowało obraz generalnemu gubernatorowi austriackiemu Brabancji. Następnie dzieło stało się częścią kolekcji Beauharnais, Biron, a w 1813 Boisserée. W 1827 zakupił je Ludwik I Wittelsbach[2].

Opis

Obraz tradycyjnie nosi tytuł Siedem radości Marii, ale bywa także nazywany Życie Chrystusa i Marii, ponieważ uwiecznione są na nim epizody z życia Chrystusa. Nazwa tradycyjna jest jednak bardziej adekwatna, gdyż obraz nie uwzględnia scen dotyczących męki Chrystusa.

Malowidło składa się z wielu scen nakreślonych w sposób bardzo precyzyjny. Epizody uwidocznione na obrazie są następujące:

Siedem radości Marii – detal
  • Zwiastowanie
  • Ogłoszenie pasterzom faktu narodzenia Chrystusa
  • Boże Narodzenie
  • Ukazanie się gwiazdy trzem królom
  • Wizyta trzech króli u Heroda
  • Podróż trzech króli i ich pokłon narodzonemu Chrystusowi
  • Ich podróż powrotna
  • Rzeź niewiniątek
  • Kuszenie Chrystusa
  • Zmartwychwstanie
  • Pobożne kobiety u grobu Chrystusa
  • Ukazanie się Chrystusa zmartwychwstałego Marii Magdalenie
  • Chrystus w Emaus
  • Piotr chodzący po powierzchni wody
  • Ukazanie się Chrystusa Marii
  • Wniebowstąpienie
  • Zesłanie Ducha Świętego
  • Zaśnięcie i wniebowzięcie Marii.

Sceny, od których obraz bierze tytuł, czyli siedem radości Marii to: Zwiastowanie, Boże Narodzenie, Pokłon Trzech Króli, ukazanie się Chrystusa zmartwychwstałego Marii, Wniebowstąpienie, Zesłanie Ducha Świętego i Wniebowzięcie Marii.

W lewym dolnym rogu namalowany jest fundator dzieła, a w prawym dolnym rogu jego żona z synem.

Przypisy

  1. ↑ Hans Memling. The Seven Joys of Mary, 1480 [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2022-12-14] (ang. • niderl.).
  2. ↑ Maria Corti, Giorgio T. Faggin, L’opera completa di Memling, Mediolan: Rizzoli, 1969, s. 88–89, ISBN 9786600288000 (wł.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.