Sidzińskie Pasionki – polana znajdująca się na południowo-wschodnich stokach Kucałowej Przełęczy w Paśmie Policy, w Beskidzie Żywieckim[1]. Dawniej była to hala pasterska[2].
Nazwa pochodzi od miejscowości Sidzina, do której ta hala należy[3]. Północno-zachodnie stoki Kucałowej Przełęczy oraz kopiaste wzniesienie Kociej Łapy należą do Hali Kucałowej. Na tabliczkach szlaków turystycznych i czasami w literaturze turystycznej, obydwie te hale nazywane są Halą Krupową. Jest to nazwa błędna, powstała w wyniku pomyłki. Właściwa Hala Krupowa znajduje się na pobliskich, południowych stokach Okrąglicy. W dolnej części Pasionek Sidzińskich znajduje się schronisko PTTK im. Kazimierza Sosnowskiego na Hali Krupowej[4], którego nazwa również jest błędna, nie znajduje się bowiem na Hali Krupowej[2].
Obydwie hale (Kucałowa i Sidzińskie Pasionki) były wypasane aż do lat 80. XX wieku i stały na nich szałasy pasterskie. Wypasu zaprzestano z powodu nieopłacalności ekonomicznej. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku istniała tutaj również potajemnie, wbrew ówczesnym władzom, wybudowana przez miejscowych górali kaplica – bacówka, która później spłonęła. Po zaprzestaniu wypasu na halach następuje naturalna sukcesja wtórna, obecnie hale w dużym już stopniu porośnięte są borówczyskami[2].
Górna część Sidzińskich Pasionek (grzbiet Kucałowej Przełęczy) jest dobrym punktem widokowym. Przez halę prowadzi kilka znakowanych szlaków turystycznych, a ich duże skrzyżowanie znajduje się na Kucałowej Przełęczy i przy schronisku[2].
Przypisy
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- 1 2 3 4 Stanisław Figiel, Piotr Krzywda. Beskid Żywiecki: przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2014-04-01].
- ↑ Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Żywiecki. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 203–218. ISBN 978-83-925599-4-8.
