Sidney Harth
Data i miejsce urodzenia

5 października 1925
Cleveland

Pochodzenie

amerykańskie

Data i miejsce śmierci

15 lutego 2011
Pittsburgh

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

skrzypek, dyrygent, pedagog

Instrument
skrzypce
  • „Comte d’Armaille” Stradivarius (1737)

Sidney Harth (ur. 5 października 1925 w Cleveland w stanie Ohio[1][2], zm. 15 lutego 2011 w Pittsburghu[3]) – amerykański skrzypek, dyrygent i pedagog muzyczny.

Życiorys

Studiował u Josepha Knitzera w Cleveland Institute of Music[1], w 1947 roku uzyskując stopień Bachelor of Arts[2]. Następnie był uczniem Josepha Fuchsa, Mishela Piastra i George’a Enescu[1][2]. W 1948 roku otrzymał Naumburg prize[2]. Debiutował w 1949 roku recitalem w nowojorskiej Carnegie Hall[1][2]. Pełnił funkcję asystenta dyrygenta Louisville Orchestra (1953–1958) i koncertmistrza Chicago Symphony Orchestra (1959–1962)[1][2]. W 1957 roku zdobył II nagrodę na III Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu[1]. Od 1963 do 1973 roku kierował wydziałem muzyki na Carnegie-Mellon University w Pittsburghu[2]. W latach 1973–1979 był zastępcą dyrygenta Los Angeles Philharmonic[2]. Od 1977 do 1979 roku pełnił funkcję dyrektora muzycznego Puerto Rico Symphony Orchestra[2]. Wykładał orkiestrację na Mannes College of Music w Nowym Jorku (1981–1984) i grę na skrzypcach w State University of New York (1981–1982)[2]. Od 1990 do 1993 roku był dyrektorem muzycznym Northwest Chamber Orchestra[2].

Wielokrotnie koncertował w Europie, wystąpił m.in. w Polsce (1959, 1986) i Związku Radzieckim (1961, 1966)[1]. W swoim repertuarze obok klasycznych dzieł skrzypcowych posiadał także utwory współczesne, był pierwszym wykonawcą Tematu z wariacjami op. 71 Wallingforda Rieggera, Improwizacji op. 89 Edmunda Rubbry i Colloquies Normana Dello Joio[1]. Koncertował także jako kameralista, był członkiem zespołów Woodstock String Quartet (1951–1952) i Musical Arts Quartet (1952–1953)[1]. Jego żoną była skrzypaczka Teresa Testa Harth, z którą często występował w duecie[2]. Dokonał licznych nagrań płytowych[1].

Grał na skrzypcach „Comte d’Armaille” Antonio Stradivariego z 1737 roku[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 83. ISBN 83-224-0453-0.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1473. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. ↑ In memoriam: Violinist and conductor Sidney Harth, former faculty member. music.yale.edu, 2011-02-16. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.