Siarhiej Hurenka
Сяргей Гурэнка
Ilustracja
Siarhiej Hurenka (2018)
Pełne imię i nazwisko

Siarhiej Witalewicz Hurenka

Data i miejsce urodzenia

30 września 1972
Grodno

Wzrost

172 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[infobox 1]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1992 Chimik Grodno 101 (3)
1992–1995 Nioman Grodno 84 (2)
1995–1999 Lokomotiw Moskwa 112 (4)
1999–2000 AS Roma 7 (0)
2000–2001 Real Saragossa 11 (0)
2001–2002 AC Parma 11 (0)
2002–2003 Piacenza Calcio 25 (1)
2003–2008 Lokomotiw Moskwa 113 (2)
2009 Dynama Mińsk 13 (0)
2014 Partyzan Mińsk 7 (0[1])
W sumie: 484 (12)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994–2006  Białoruś 80 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2009 Dynama Mińsk (asystent)
2009–2010 Dynama Mińsk
2010–2012 Tarpieda-BiełAZ Żodzino
2012–2013 Dynama Mińsk (dyr.sportowy)
2013 FK Krasnodar (asystent)
2014 Spartak Nalczyk (asystent)
2014 Amkar Perm (asystent)
2015 Standard Liège (asystent)
2015–2017 Dynama Mińsk (asystent)
2016–2017 Serbia (asystent)
2017–2019 Dynama Mińsk
2019–2020 Dynama Mińsk
2021 FK Riteriai
2021 Szachcior Soligorsk
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Siarhiej Witalewicz Hurenka, biał. Сяргей Віталевіч Гурэнка, ros. Сергей Витальевич Гуренко, Siergiej Witaljewicz Gurienko (ur. 30 września 1972 w Grodnie) – białoruski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, reprezentant Białorusi, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Karierę piłkarską rozpoczął w 1989 w klubie Chimik Grodno. W 1992 roku klub zmienił nazwę na Nioman Grodno. W Niomanie, Hurenka wyrobił sobie renomę. W 1995 przeniósł się do Lokomotiwu Moskwa. Tam szybko stał się podstawowym zawodnikiem klubu i jednym z liderów drużyny. Został wtedy zauważony przez kluby z Europy zachodniej. co zaowocowało w 1999 transferem do Romy, ale tam nie zrobił kariery, najczęściej siedząc na ławce rezerwowych. Nie zrobił również kariery ani w Realu Saragossa, ani w Parmie. Dopiero w Piacenzy grał w podstawowym składzie. W 2003 wrócił do Lokomotiwu, gdzie występował do 2008. Potem został zawodnikiem Dynama Mińsk. W sierpniu 2009 zdecydował się zakończyć karierę piłkarską i przyjąć propozycję pracy na stanowisku głównego trenera Dynama[2]. Jednak po 5-letniej przerwie w 2014 jeszcze rozergrał 7 meczów w drugoligowym Partyzanie Mińsk[3][4].

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji narodowej zadebiutował w 1994. Z czasem stał się kapitanem drużyny. Do 2009 był piłkarzem, który rozegrał najwięcej spotkań w reprezentacji Białorusi. Zakończył karierę reprezentacyjną w 2006 po kłótni z selekcjonerem.

Kariera trenerska

W 2009 rozpoczął karierę szkoleniowca. Najpierw pomagał trenować Dynama Mińsk, a od 21 sierpnia 2009 do 12 maja 2010 roku prowadził miński klub. Od 26 lipca 2010 do 5 maja 2012 trenował Tarpieda-BiełAZ Żodzino. Następnie pracował jako dyrektor sportowy Dynama Mińsk. Od kwietnia do końca 2014 pomagał trenować rosyjskie kluby - FK Krasnodar, Spartak Nalczyk i Amkar Perm. 16 maja 2015 został zaproszony do sztabu szkoleniowego belgijskiego Standard Liège. W końcu grudnia 2015 wrócił do Dynama Mińsk, gdzie prowadził drużynę rezerw. Od 5 maja 2016 do 7 listopada 2017 był pomocnikiem Slavoljuba Muslina, z którym wcześniej współpracował w rosyjskich i belgijskich klubach, w narodowej reprezentacji Serbii. 3 maja 2017 stał na czele Dynama Mińsk, którym kierował do 9 stycznia 2019. 6 czerwca 2019 ponownie objął mińskie Dynama.

Przypisy

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.